مهندس امیر سلیمانی چگونه شهردار شد؟

در سال ۸۰ فارغ التحصیل شدم و آغاز به کارم در منطقه ویژه اقتصادی عسلویه بود. مقطعی در شوشتر و دهلران بودم. در آن مقطع یک شرکت پیمانکاری هم ثبت کردم و بعد از آن وارد آمل شدم. در سال ۸۵ در آزمون استخدامی شهرداری پذیرفته شدم و به عنوان پرسنل واحد عمرانی شهرداری مشغول به کار شدم. پس از مدتی مسئول عمرانی شهرداری شدم و در همان مقطع زمانی به پیشنهاد شهردار وقت مدیر عامل سازمان عمران شدم. در عین حال کارهای اجرایی و مشاوره ای هم در سطح استان انجام می دادم. قبل از اینکه شهردار بشوم در منطقه زابل  بودم که بعد به پیشنهاد اعضای محترم شورای شهر و پس از مصاحبه ای که انجام شد این فرصت به من داده شد که به عنوان شهردار در خدمت مردم شریف آمل باشم.

بعد از شهردار شدن مهمترین چالشهایی که با آن روبرو شدید چه موضوعاتی بود؟

بنده پیشامدهای در مسیر کار را به نوعی دست انداز کوچک می بینم که فرد با آرامش و تعقل و تعامل می تواند دست اندازها را پشت سر بگذارد و به هدف اصلی خودش برسد. درگیریها و تنشهای زیادی داشتیم . خداوند و دوستان کمک کردند و توانستیم مشکلات را حل کنیم.

 بعد از شهردار شدن چقدر به رفقا و بستگانتان کمک کردید؟( در زمینه پیدا کردن شغل یا ارتقا شغلی)

به دوستانی که احساس می کردم لیاقت و شایستگی لازمه را دارند کمک می کردم. کار شهردار در مملکت ما کار بسیار سختی است. قانون آن برای۱۳۳۴ است و نیازمندیهایش برای امروز. شهروندان آملی هم بسیار سفر می روند و هم بسیار باهوش و ریزبینند. به شهرهای دیگر سفر می کنند و توسعه ها و پیشرفت ها را می بینند و می گویند چرا شهر ما فلان مشکل را دارد یا چرا شهر ما چنین نقصی  دارد. صرف نظر از اینکه ما بودجه هایمان به چه شکلی تعریف می شود، مشکلات و موانع قانونی ما چیست؛ برای این کار سخت، ما به دوستانی احتیاج داشتیم که  بتوانیم به ایشان اعتماد کنیم و اعتقاد قلبی داشته باشیم. خوشبختانه دوستانی که با کمک ما؛ قدم در این میدان سخت و دشوار نهادند، تا به امروز خود را برای ما به اثبات رساندند. البته بسیاری از دوستان هم که وارد مجموعه شدند به دلیل عدم توانایی شان ارتقا نیافتند.
منتقدین نیز در برهه ای از زمان مسیرشان را عوض می کنند؛ رابطه ی ما با شورا یک رابطه ی کاملا کاری ست و اگر مبنای کار بر تعامل بود، تا به امروز کار
می کردیم، اما انگیزه ای برای ادامه ی حضور نیست!

در ابتدا رابطه ی شما با اعضای شورا خوب بود. چه شد که هر سال تعدادی از اعضا با شما به مخالفت برخاستند؟

هیچ شهری را در ایران نمی توانید پیدا کنید که رابطه شهردارانش با اعضای شورای شهر، صد درصد تعاملی و مثبت باشد. حتی در سطح شهرهای کوچک نیز، چالش هایی میان شهرداران و شوراهای اسلامی شهر وجود دارد . در شهرهای بزرگ و به ویژه کلان شهری مثل تهران که الگوی همه شهرهاست، نیز مشاهده می کنیم که فردی مثل آقای قالیباف بیش از ۴۰ درصد منتقد در شهر دارد. اما این منتقدین در برهه ای متفاوت جای خود را عوض می کنند. عده ای بعد از چند ماه کار کردن متحد می شوند. عده ای هم در ابتدا متحدند و بعد از مدتی منتقد می شوند و این جابجایی همیشه در تمام شوراها وجود دارد. بین ما و شورا نیز از همان ابتدا یک رابطه کاملا کاری وجود داشت. بعضی از دوستان بنا به شرایط و مقتضیات زمان، منتقد هستند و البته ما هم به منتقدین و هم به متحدین احترام می گذاریم و دوست شان داریم .

گفته شده بود مهندس امیر سلیمانی در شورا یارگیری می کند. یاران شما در شورا چه اشخاصی هستند؟

من از 25/12/89 مشغول به کار شدم و به این باور رسیده ام که سقف خدمتی من در شهر آمل پر شده است و قطعا بنده به جای دیگری خواهم رفت و در سنگر دیگری خدمت خواهم کرد، حتی در حد یک کارشناس. من به کار کردن در این مملکت و نظام افتخار می کنم . قطعا فرد دیگری خواهد آمد و این بار را به دوش خواهد کشید. در نتیجه چون بنده انگیزه ای برای حضور ندارم و بعد از دوران خدمتم ، علاقه ای برای ادامه ی کار ندارم، لزومی ندارد که به دنبال یارکشی باشم و یا تیمی را برای شورای آینده بچینم که بیایند و بنده را برای این سمت حفظ کنند. اگر قرار بر کار کردن بود که تا به امروز فرصت های خوبی برای کار  وجود داشت! اما حالا این تنوع و تحول هم برای بنده و هم برای شهر خوب و راهگشاست.
متاسفانه باید بگویم، باند بازی در اکثر نهادها وجود دارد؛ البته بخشی از مشکلات، ناشی از فرهنگ موجود در جامعه است و در حوزه مدیریت شهری سخت ترین کار،  بازگشایی معبر است؛ انتظار داریم دوستانی که در دوره های بعد رشته امور را بدست می گیرند، این سیر صعودی را با سرعت بیشتری ادامه دهند...

بعضی از مردم، نسبت به رابطه و باندبازی در شهرداری گلایه ها دارند. چقدر به این امر واقف هستید واین مسئله را تایید می کنید؟

البته نسبت به این موضوع همواره انتقاداتی وجود داشته و تنها به چند سال اخیر اختصاص ندارد و اینگونه اتهام زنی ها و برچسب ها نسبت به شهرداران به امر متداولی تبدیل شده است!
پارتی بازی و باندبازی در اکثر نهادها وجود دارد. شهرداری هم از این امر مستثنی نیست. اما بنده سعی کردم تا جایی که امکان دارد در دسترس مردم و در میدان باشم و بارها نیز به سرمایه گذاران گوشزد کردم که هر زمان که شما بخواهید، بنده پای کار هستم و هر موقع که برنامه ای داشتید بنده حضور دارم و این امکان وجود دارد که بی واسطه صحبت کنیم. اما بخشی از مشکلات ناشی از فرهنگ مردم است . مردم همواره بر این اعتقادند که برای دیدن یک مسئول باید دست به دامن واسطه ها شوند و اشخاصی چون پدر، برادر و غیره را میانجی کنند و بعد به اتفاق آن واسطه نزد مسئول مربوطه بروند که این معضل بزرگ فرهنگی کشور ماست. بخش دیگر نیز نگاه خود مدیر است که این موضوع را تشدید می کند و به این نگاه رسمیت می بخشد.ولی ما سعی نکردیم چنین رفتاری داشته باشیم. قطعا چنین رفتاری در میان بنده و سایر مسئولین وجود دارد که بیاییم و تلاش کنیم تا کار یک شخص کار آفرین که از رجال شناخته شده شهر و  در راستای خدمت به مردم نیز می باشد، زودتر به نتیجه برسد.

اولویت های مهندس امیرسلیمانی در بحث شهرسازی چه بوده و هست؟

اولویت ما بازگشایی معابر جدید بود. ما چند معبر باز کردیم که می توانم بگویم در شهرهای شمالی کشور بی نظیر بوده است. هر شخصی به این باور ندارد که بتواند براحتی استعلام بگیرد. این بازگشایی معابر در درجه ی اول به اراده ی اعضای محترم شورای شهر، بنده و همت همه ی مدیران عزیز درمجموعه ، مدیران ، کارمندان و کارگران شریفمان برمی گشت. امروز در مدیریت شهری سخت ترین کاری که وجود دارد، بازگشایی معبر است. یک کار حقوقی بسیار سنگین و در عین حال پر تنش. ما در بلوار ولایت شمالی حجم تخریب بالایی داشتیم که از تخریب مکانهای تجاری تا واحدهای مسکونی را در بر می گرفت. ما حتی یک مورد درگیری حقوقی و قضایی نداشتیم به دلیل اینکه فضای اعتماد به گونه ای بود که مردم راغب شدند با ما همکاری کنند. دوستان ما هوشمندانه ومدبرانه توانستند این کار را راهبردی و عملیاتی کنند. به دلیل وجود مشکلات عمیق ترافیکی یکی از اولویتهای من در همان ابتدا بازگشایی معابر بود و اولویت کاری دوم بنده، ایجاد فضای سبز و پارک محلات جهت آرامش شهروندان محترم بود، چرا که ساختمان ها و زندگی ها به سمت آپارتمان نشینی رفته و فضاهای آپارتمان نشینی هم مشکلاتی را مخصوصا برای تربیت نسلهای آتی جامعه ایجاد می کند. اولویت سوم هم زیباسازی شهری بود که در سال ۹۵ به آن دقت و عنایت ویژه ای داشتیم. جا دارد در این فرصت پیش آمده از اعضای محترم شورای شهر که بودجه ی مناسبی را برای این امر تخصیص دادند ، تشکر ویژه ای داشته باشم.

به نظر شما شهر آمل در طول این چند سالی که شما به عنوان شهردار آمل خدمت کردید مکان بهتر و راحت تری برای زندگی مردم شده است؟

من احساس می کنم اگر خودم آملی نبودم و نسبت به این شهر تعصبی نداشتم ، در هر شهر دیگری که کار می کردم حداقل ۵۰ درصد راندمان کاری کمتری داشتم. با توجه به اینکه پروژه ها را همیشه به عنوان یادگاری ماندگار از خودت در سطح شهر می بینی و لمس می کنی، آنگاه که یک پروژه ای را اجرا می کنی و مردم بهره برداری می کنند و در عین حال خودت هم بهره اش  را می بری،  یک لذت غیرقابل وصفی، سراسر وجودت را فرا می گیرد. باید بگویم ، در تمام مدتی که در این شهر کار کردم کم فروشی نکردم. فرصتی نبود که بتوانم کاری انجام دهم و نداده باشم. در هر صورت بضاعت مجموعه هم به لحاظ منابع انسانی و هم به لحاظ منابع اقتصادی همین مقدار بوده است. ان شاء... امیدواریم، دوستان در دوره های بعد همت بیشتری به خرج دهند و این مسیر پیشرفت وتوسعه را با گام هایی بلند تر و با سرعت بیشتری ادامه دهند و پروژه های بسیار مناسب تری را برای توسعه ی شهری در نظر بگیرند.  خریداری خانه ای قدیمی برای ایجاد فرهنگسرا و کاوش قسمتی از شهر آمل برای شناخت تاریخ شهر آمل، تنها بخشی از اقدامات شهرداری برای معرفی شهر آمل بوده است.

آمل به عنوان پایتخت مشاهیر جهان، مرکز اولین حکومت شیعی ۱۲ امامی ، شهر دماوند، شهر آرش، و تنها شهری که در وصیتنامه امام راحل نام برده شده، شناخته می شود. شهرداری تا کنون برای معرفی هر چه بیشتر این ظرفیت ها، چه گامهایی برداشته و یا در دستور کار خود قرار داده است؟

مجسمه ی آرش کمانگیر به زودی در ورودی شهر و از سمت محور هراز نصب خواهد شد . در مورد مشاهیر هم یک پارکی به مساحت ۵۰۰۰ مترمربع در بلوار طبرسی گرفته شده و کارهای مقدماتی آن در حال انجام بود و یادم نمی رود، آن زمان که خواستیم، طرح را کلید بزنیم، برخی از دوستان می گفتند این منطقه، جزیی از بافت قدیمی شهر است و ما هم به همین دلیل دستور دادیم تا منطقه را خوب کاوش کنند، زمانی که فصل اول کاوش به اتمام رسید، اطلاعات خیلی خوبی جمع آوری شد و بعد از آن بود که از فکر تبدیل آن ناحیه به پارک مشاهیر، منصرف شدیم، چون برای احداث پارک مشاهیر می توانستیم عرصه ی دیگری را در هر نقطه ای از شهر تهیه کنیم و به این نتیجه رسیدیم که کاوش ها را  در این منطقه باستانی-اکتشافی ادامه دهیم تا همه سرمایه های معنوی و مادی شهر،  که در اعماق اراضی این منطقه مدفون است را پیدا کنیم و بیش از اینها به تاریخ پنهان شهر آمل دست یابیم. از دیگر اقدامات شهرداری، خریداری خانه های قدیمی برای ایجاد فرهنگسرا بوده است که قدمت بعضی از این خانه ها به دوران صفویه و برخی هم به ماقبل آن می رسد. در طول این سالها ما به این نتیجه مهم رسیدیم که این خانه های قدیمی که بخشی از هویت و تاریخ شهر را می سازند، می توانند محل مناسبی برای معرفی فرهنگ و تمدن و در یک کلام، تاریخ پر فراز و فرود شهر آمل به افرادی که وارد شهر آمل می شوند به عنوان میهمان یا حتی شهروندان عزیزمان باشند.

به نظر شما نحوه بازسازی بازار آمل که قدمت آن به بیش از هزار سال قبل باز می گردد درست بوده است؟ آیا اکنون، با وجود سنگفرشهای امروزی که انجام شده می شود پی به قدمت این بازار برد؟

ما سعی کردیم که این بازار سرپوشیده را با سنگهایی مفروش کنیم که به نوعی یادآور فرهنگ سنتی ما باشد و تا حدی هم موفق بوده ایم. اساسا یکی از وظایف مهم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، حفظ و حراست از آثار باستانی و بهسازی و بازسازی این اماکن است. ما هم در این زمینه تفاهم نامه ای را با این دوستان منعقد کردیم، اما اتفاقی نیفتاد و ناگفته نماند که همین اقدام را هم ما با بضاعت اندک خودمان انجام دادیم و تا جایی که ما می دانیم با توجه به اطلاعات ما و تلاش دوستانمان در زمینه طراحی نوین این پروژه در سازمان بهسازی بافت فرسوده، طراحی ها مورد تایید قرار گرفته بود. لازم به ذکر است که تمام طراحی های صورت گرفته در کمیسیونی در شورای شهر، تحت عنوان ستاد بازسازی یا مرکز پژوهشها انجام گرفت و در آنجا هم کارشناسان فنی همه داشته های علمی و تجربیات شان را روی هم گذاشتند تا این اتفاق مبارک رقم خورد و به نظر بنده کار موفقی هم بود. البته منتقدین زیادی هم داریم که بنده همین فرصت را مغتنم شمرده  و در همین جا اعلام می کنم که ما کاملا  آمادگی داریم که صحبت های منتقدین را بشنویم و از جزییات انتقادشان مطلع شویم. شریف ترین و مظلوم ترین پرسنل ها در شهرداری ها مشغول بکار هستند؛ رضایت مردم نسبت به دوره های گذشته کمی بهتر شده است؛ تا جایی که توان داشته ام کم فروشی نکردم؛ بعد از انقلاب سابقه نداشته که پروژه ای مثل بلوار طبرسی در شهر اجرا شده باشد.

به نظر خودتان، مردم در مورد اقدامات شما نظر مساعدی دارند؟ خودتان فکر می کنید تابحال ازعملکرد شما راضی بوده اند ؟

از همان روز اولی که وارد مجموعه شهرداری شدم، به نظرم آمد که شهرداری ها شریف ترین و مظلوم ترین پرسنل را دارند. در بسیاری از عملیاتها، نیروهای آتش نشانی ما از جان خود می گذرند تا جان دیگری را نجات دهند. در مواقع برف و بوران و بحران نیز این نیروهای امدادی و خدماتی شهری هستند که در حال تلاشند، اما متاسفانه هیچگاه نظر و نگاه مثبتی چه از جانب مردم و چه از جانب مسئولین در هیچ دوره ای به این قشر خدمتگذار و تلاشگر نبوده است و آنجا بیشتر تاسف می خوری که متوجه می شوی، این فرهنگ از دیرباز در جامعه شکل گرفته است. مسئولین ما می توانند به این امر شهادت دهند که من بارها در جلساتی که با ایشان داشتم گفته ام که ما نیروهای بسیار شریفی داریم ولی نگاه مردم بر روی ما سنگین و منفی ست و باید دست به دست هم دهیم و تلاش کنیم که این دیدگاه عوض شود. باید بگویم که در این مدت شاهد تلاش دوستان برای این تغییر زاویه نگاه بوده ام. هر چند اعتقاد ندارم که در مجموعه بدون مشکل هستیم. مشکلات وجود دارد، اما در این مدت سعی کردیم این نگاه منفی را نسبت به سیستم به حداقل ممکن برسانیم تا مردم نسبت به مجموعه ی ما موضع بهتری داشته باشند، چون شهرداری یک نهاد عمومی غیر دولتی است و ما نیازمند این هستیم که مردم ما را از خود بدانند. قطعا در شهر منتقدانی هم داریم و به حرف منتقدانمان هم گوش می دهیم و برای پاسخگویی هم آماده هستیم. در مجموع احساس می کنم، رضایت مردم نسبت به دوره های گذشته کمی بهتر شده است.

نگاه تان به عملکردتان چگونه است؟ آیا اقدامات تان را راضی کننده می دانید و در کل احساس رضایت می کنید؟

همین قدر را می دانم که تا جایی که در توانم بوده است خدمت کرده ام و در کار،  کم فروشی نکرده ام. و اگر جایی نقصی بوده است، دلیل بر کم کاری نبوده ، بلکه بیش از این نتوانسته ایم.

اگر عملکردتان را بررسی کنید، نقاط قوت و ضعف تان را چه چیزهایی می دانید؟

بنظر من، یکی از نقاط قوت ما این بوده که توانسته ایم نیروهای شهرداری را برای اجرای پروژه های عمرانی جسور و بی باک کنیم. اجرای پروژه ای مثل بلوار طبرسی در شهر آمل  و بعد از انقلاب سابقه نداشته است. هر کدام از این  پروژه ها برای مهندسین اجرایی ما حسن یک دانشگاه را داشته است. حجم وسیع کار حقوقی ، تملک ، تخریب ، جابجایی تاسیسات زیرزمینی کار بسیار بسیار سختی بود. خوب است که حالا نیروها جرات اجرای پروژه ها را پیدا کرده اند. ضعف مان هم بنظر من در این بوده که در حوزه زیباسازی کم، کار کردیم.اما سعی می کنیم، امسال به صورت ویژه بر روی این موضوع هم انرژی بگذاریم و  هم پول.
یکسان سازی تابلوهای هسته ی مرکزی شهر و یکسان سازی پیاده روهای سطح شهر و سایر معابر و یا حتی نقاشی های دیواری، احداث المان و پل آمل یکی از دغدغه ها ی من است؛ (بنظر بنده طرح انتخاب شهردار توسط مردم، بعدها مطالباتی را از سوی حامیانِ در زمان تبلیغات به وجود خواهد آورد! )

نظر شخصی تان در مورد پل های آمل چیست؟

پل آمل یکی از دغدغه ها ی من است. در سال ۸۷ قراردادی با یکی از شرکتهای تبلیغاتی آمل بسته شد. قرار بود این شرکت، پل معلق و دوازده چشمه را رنگ و نرده ها را ترمیم کند و به جایش تابلوهای تبلیغاتی را در کنار پل قرار دهد. الان برابر قراردادی که وجود دارد، این پل در اختیار این شرکت است.حالا ما نمی توانیم رنگ آمیزی را انجام دهیم، به دلیل اینکه اکنون این پل از اختیار ما خارج شده و در یک قراردادی گنجانده شده است که شرکت مورد نظر با رنگ آمیزی پل، از جداره های آن برای تابلوی تبلیغاتی استفاده کند. پس از گفتگو با شرکت مورد نظر، بر آن شدیم که یا پل را رنگ آمیزی کنند یا که ما دادخواست فسخ قرارداد را بدهیم،اما متاسفانه کلاف بسیار سردرگمی شده و مشکلات بوجود آمده در این زمینه به یکی از بدترین خاطرات من در دوران شهرداری آمل بدل شده است. اما با عنایات حضرت حق و تشخیص قضات محترم،  ۸ تابلو را از پل دوازده چشمه و پل معلق از شمول قرارداد خارج کردیم و تابلوها را برداشته و جابجا نمودیم.

اخیرا طرح انتخاب شهردار توسط مردم ارائه شد. شما موافق هستید یا مخالف؟ چرا؟

بنده مخالف این طرح هستم. شهردار باید پول زیادی داشته باشد تا بتواند برای تبلیغات هزینه کند، یا افرادی که در رقابت های انتخاباتی از شهردار حمایت می کنند قطعا بعدا سهم خواهی  می کنند و مطالباتی خواهند داشت و این موضوع را بسیار سخت و پیچیده می کند. ولی مهم آن است که این انتخاب چه مستقیما از سوی مردم صورت گیرد و چه توسط اعضای شورا، قطعا باید از شهرداران باتجربه استفاده شود، خصوصا در شهرهای کوچک. بعضی افراد بر این اعتقادند که در شهرهای تازه تاسیس شهردار تازه کار بیاورند در حالیکه اتفاقا در این شهرها، باید شهردارهای کار کرده و با تجربه بیاورند تا بتوانند سنگ بنای شهر جدید را خوب بکوبند و خوب کار کنند.

بعضی از منتقدین، فضای اقتصادی جامعه را خوب درک نکردند؛ شهرداری آمل یکی از بهترین شهرداری ها در سطح استان است؛ قطعا آثار تخفیف به پروژه های بزرگ کارآفرین را نسل های آتی و دوستان ما خواهند دید؛ تملک خانه های قدیمی از مواردی اورژانسی ست که به صورت ویژه در دستور کار قرار می دهیم.

حرفی هست که بخواهید به مردم بگویید؟

مشکلات اقتصادی، از مشکلات اولیه شهرداری ست. مشکل دوم شهرداری نیز همسو کردن اعضای شورای شهر است که هر کدام دارای یک سلیقه، گرایش و تخصص متفاوت هستند و تا این دوستان همسو نشوند، نمی توان کار بزرگی صورت داد، چون آن جا که دوستان همسو نیستند، نمی توانیم تمرکز قدرت و پول را برای اجرای یک پروژه داشته باشیم. به اعتقاد من خیلی از منتقدان، فضای اقتصادی جامعه را درک نکرده اند، چون در آمدهای ما به شدت رو به کاهش و هزینه ها رو به افزایش است. متاسفانه افراد نمی خواهند مشکلات را بپذیرند. دولت چه پروژه های شاخصی در استان مازندران دارد و آیا این پروژه ها برابر با نمودار پیشرفت فیزیکی و برنامه از پیش تعیین شده شان در حال اجرا می باشند؟ خیر! ما باید این مسئله را بپذیریم که همه ی ما با مشکلات اقتصادی مواجه هستیم. کشور در تحریم اقتصادی است و ما در میادین مختلف واقعا در حال جنگیم و هزینه می کنیم.

 شنیده شده که شهردار در سازمان بازرسی پرونده های متعددی دارد و تخلفات گسترده ای انجام داده است. در این مورد توضیح می فرمایید؟

شهرداری آمل یکی از بهترین شهرداری ها در سطح استان است و کارنامه ی بسیار خوبی هم دارد، حتی در سازمان بازرسی. ما به مجتمع تجاری بنکداران، مرکز تجارت برنج فروشان ، سندیکای کامیون داران و ورزشگاه ده هزار نفری کاله تخفیف دادیم.

ما برابر با بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداریها موظفیم صنوف آلاینده را از شهر خارج کنیم. سیصد نفر یک شرکت را تاسیس کردند و گفتند ما می خواهیم در حریم شهر آمل یک مجتمع بنکداری احداث کنیم. با احداث این مجتمع بسیاری از بنکداریها از سطح شهر جمع می شوند و یا با احداث مجتمع برنج شمال کشور در کمربندی آمل چه میزان از تک فروشی برنج کم می شود. با جمع کردن تک فروشی ها چه امتیازاتی بدست می آوریم؟ کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، کاهش ترافیک، ایجاد یک مجتمع قوی در جهت کنترل نرخ بازار، ایجاد اشتغال، دستیابی به بازارهای داخل و خارج از کشور. جا دارد همین جا از استاندار شریف وقت، جناب آقای مهندس طاهایی، فرماندار وقت جناب آقای اکبرزاده، تقدیر و تشکر نمایم. این گامهای بزرگی ست که تا به امروز برداشته شد. چند نفر هم که نمی توانند ما را ببینند می گردند و می گویند اینجا جنایت شده یا فلان جا خیانت شده است. آثار این رفتارها را مردم چند سال دیگر در همین شهر شاهد خواهند بود. اینها کل پرونده ای است که ما داریم. در غیر این صورت هیچ شخصی نیامده از ما شکایت شخصی داشته باشد و بگوید حقوق ما در مجموعه شهرداری حیف و میل شده است! در این پرونده نیز بنده و ۱۳ نفر از اعضای شورای شهر و دو نفر از فرمانداران همه با هم همراهیم و یک کلام اعتقاد داریم این تخفیف ها برای توسعه شهر باید داده شود. در بحث باشگاه ورزشی کاله نیز همین طور است. در چند سال گذشته مصوبه ای را از صحن شورا گذراندیم تا هر شخصی که می خواهد بیاید بنای ورزشی در شهر احداث کند به صورت رایگان به ایشان پروانه بدهیم. ما بالغ بر ۳۵۰۰۰مترمربع پروانه ی ورزشی صادر کردیم که ۴ تا از این سالن ها به افتتاح رسیده و قطعا آثار این تخفیف ها در راستای افزایش سرانه ورزش در سطح شهر در امر ورزش را نسل های آتی و دوستان ما خواهند دید. اگر غیر از اینها بود که بنده باید بارها به دادگاه می رفتم و ما را با دستبند و پابند می بردند! در کنار ادعای سازمان محترم بازرسی ما هم لایحه ای تنظیم و از مدیر کل محترم سازمان بازرسی دعوت کردیم، تشریف آوردند و پروژه ها را از نزدیک دیدند. ایشان هم تحسین کردند و به همت دوستانمان در شورای شهر آمل و سایر مسئولین آفرین گفتند.

 وعده های جناب شهردار برای شیرین شدن کام مردم چیست؟

ما حداقل ۷ مکان ورزشی و پارک منطقه ای را در پایان این دوره ی شورای شهر افتتاح خواهیم کرد و سایر پروژه ها از جمله بلوار ولایت جنوبی که بسیار مهم است نیز از جمله کارهای در دست اقدام است.

چرا با خبرنگاران قهر هستید؟

مدیرانی که زیاد با رسانه ها در ارتباطند، مدیرانی هستند که وقت زیادی دارند. من با خبرنگاران قهر نیستم. در دفترمان واقعا به روی همه باز است. ما در بعضی جلسات مطبوعاتی رفتارهای سبکی از تعدادی انگشت شمار از خبرنگاران می بینیم که ما را به این نتیجه می رساند که فضا را یک مقدار با فاصله ی بیشتری رعایت کنیم بهتر است.

 بلوار میرزا هاشم آملی پیاده رو ندارد. چرا در این مورد کاری انجام نمی شود؟

بخش وسیعی از پیاده رو اجرا شد ولی به دلیل اختلاف ارتفاع زیاد خیابان با زمینهای مجاور منتظر ماندیم تا صاحبان املاک مجاور خیابان تشریف بیاورند برای گرفتن پروانه ساختمانی که ما هم از طرفی بتوانیم پروژه ی پیاده سازی مان را انجام بدهیم. اگر این پروژه را امروز انجام دهیم قطعا صاحبان املاک نسبت به تخریب پیاده رو اقدام می کنند. آنها به دلیل وصل کردن انشعابات آب، برق، گازشان چاره ای جز تخریب پیاده رو ندارند. بخشهای باقی مانده ان شاء الله در دستور کار قرار می گیرد.

 اما هنوز برای تخریب خانه هایی که در طرح قرار دارند اقدامی نشده است. مالکین این ساختمانها چه باید کنند؟

طرحی پیش روی ماست تحت عنوان طرح تفصیلی شهر برای احداث معابرشهری که بسیاری از خانه های قدیمی داخل این طرح قرار می گیرند . مالکین این خانه ها نه می توانند بفروشند، نه می توانند بازسازی کنند و نه می توانند در رهن بانک قرار دهند. ما در چند سال اخیر چند عدد از این معابر را باز کردیم و جان خیلی ها را خریدیم اما به دلیل کمبود منابع مالی امکان اینکه خودمان را در چند جبهه درگیر پروژه ی عمرانی و تملکی کنیم وجود ندارد. اگر قرار باشد عملیات تملک را به صورت تک به تک و لکه ای در سطح شهر انجام دهیم نمی توانیم یک معبر مهم را برای شهر بازگشایی کنیم ولی مواردی هستند که به صورت اورژانسی و ویژه است که ما در بودجه در دستور کار قرار می دهیم . این مشکل مختص تمام شهرهای کشور است.

 نظر شما  در مورد کم شدن حریم شهر چیست؟

ای کاش بعضی از اوقات ما اظهار نظر نکنیم. بعضی از اوقات، اظهار نظرهای ما، انگشت اتهام را خواه ناخواه به سوی ما می آورد. حریم شهر آمل کوچک شده است، چون بخش مرکزی آمل کوچک شد. حریم یک شهر نمی تواند خارج ازحریم یک بخش باشد. شهر آمل در بخش مرکزی آمل قرار دارد که این بخش مرکزی بخشدار دارد. برای ایجاد بخش های مختلف در سال ۱۳۸۷ بخشی از اراضی بخش مرکزی را از این بخش انتزاع کردند و تبدیل به یک بخش جدید کردند. خط حریم ما نمی تواند خارج از خط بخش ما برود و این امر ، کاملا قانونی و طبیعی ست، ولی آنچه که بر روی آن حرف داریم، حریم شهر امام زاده عبدالله است که تا بیخ گوش ما آمده و ما در حال پیگیری هستیم. آقای استاندار هم محکم پای کار هستند. مطمئنا اگر از استان هم نتیجه ای نگیریم، قطعا به دنبال ابطال حریم شهر مجاور خواهیم رفت.

 سخنان پایانی...

با تشکر از شما و دوستان کم حاشیه ای مثل شما عزیزان. امیدوارم همه ی خبرنگاران در یک فضای صمیمی، موضوعات مورد نظرشان را مطالبه کنند و فضای جامعه را ملتهب نکنند و به سمت فضای تخریبی نکشانند.  این خواهش من از اصحاب رسانه است...