مازندشورا:به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، خبری در گروههای مجازی مبنی بر یخزدگی 150 نفر از اهالی منطقه مرتعی مازیچال منتشر شد که بازتاب آن به گفته قاسم احمدیلاشکی نماینده مردم چالوس، نوشهر و کلاردشت به اطلاع وزیران و نمایندگان شمالی مجلس نیز رسیده است.
حکایت این خبر که کذب بود شاید به گفته برخیها یک شوک برای بیان یک حقیقت انکارناپذیر توطئه کوهخواری باشد ولی قابل تأمل است که چرا باید از نظر مقامات اجرایی، روستایی بهقول خودشان روستای کددار در دل جنگل و مرتعی در ارتفاع 3 هزار متر از سطح دریا شورا و دهیار داشته باشد اما نشود دستکم 6 ماه از سال در آن سکونت کرد.
یک شهروند کلاردشتی در این زمینه به خبرنگار فارس، گفت: در سال 1344 از عدهای دامدار تعهد محضری گرفته شد تا منزلگاههای ساخته شده در مازیچال موقتی و تنها برای بهرهبرداری تحت پروانه چرای موقت دام باشد اما بعدها دامداران این منطقه در جریان اجرای طرح خروج دام از مرتع، زمین معوض گرفتند.
*چرا مازیچال گورستان، مدرسه و مسجد ندارد؟!
مهدی معصومی اظهار کرد: مرتع مازیچال تا سال 80 از نظر تقسیمات کشوری جزو کلاردشت بود، اما پس از آن به یکباره و مخفیانه به تنکابن داده میشود و از سال 80 به بعد ساختوسازهای قارچگونه در مازیچال شدت میگیرد و این منطقه بکر جنگلی و مرتعی برخی از کوهخواران با ساخت و ساز وارد عمل میشوند که با کمک مردم ودوست داران محیط زیست جلوی ساخت و سازهای بیرویه گرفته میشود و دهها هکتار از مراتع تصرف شده به دامن طبیعت بر میگردد و تعدادی از ساختمانهای ویلایی و چند طبقه از سوی منابع طبیعی تخریب میشود.
وی با اشاره به اینکه تا قبل از سال 90 و در طول همه سالهای اجرای سرشماری عمومی نفوس و مسکن، تعداد جمعیت مازیچال «صفر» نفر و بهعنوان آبادی موسمی ثبت شده است و بعد از آن در همین سال این منطقه بدون سکونت به یکباره صاحب 171 نفر جمعیت میشود، افزود: برای گرفتن شورا از شهرستان عباسآباد جمعیتی را پس از طی مسافت 45 کیلومتر به مازیچال میآورند تا برای دوره چهارم این منطقه مرتعی که برایش کد روستا نیز گرفتهاند شورای اسلامی تعریف کنند و در بازدید مدیرکل دادگستری استان به مازیچال که مسؤولان شهرستان عباسآباد حضور داشتند اعلام میکنند ما بالای 100 و یا 200 سال در آن سکونت داریم اما سوال اینجاست اگر مازیچال روستاست و شورا و دهیار دارد، پس چرا گورستان، مدرسه و یا مسجد ندارد؟!
*گرفتن کد آبادی مازیچال با هدف کوهخواری است
رئیس شورای بخش کلاردشت در گفتوگو با خبرنگار فارس با تأیید بدون سکنه بودن منطقه مرتعی مازیچال، گفت: خبر منتشر شده در کانالهای خبری مبنی بر یخزدن 150 نفر از اهالی مازیچال شوکی بود بر واقعیتی پنهان و بر حقیقتی که میتواند فاجعه زیست محیطی را در آینده رقم زند
مرتضی شریفیان اظهار کرد: مرتع زیبای مازیچال که گیاهان دارویی آن مورد توجه گردشگران ایرانی بهویژه خارجی قرار دارد، تا قبل از سال 85 در اختیار کلاردشت بود و بهصورت بکر و دست نخورده از آن حفاظت میشد.
وی با بیان اینکه منطقه مازیچال از زمانی که در اختیار تنکابن قرار گرفته از مستثنیات غیر قانونی آن چند برابر شده است، تصریح کرد: پروندههای تشکیل یافته در این خصوص در دادگاه کلاردشت نشان میدهد هدف از گرفتن کد آبادی برای این منطقه که بیشتر از 6 ماه در سال قابل سکونت نیست با هدف کوهخواری بوده است.
*فرار از گرمای تابستان نمیتواند دلیلی بر اعلام روستا بودن مازیچال باشد
نایب رئیس شورای شهر کلاردشت در گفتگو با خبرنگار فارس، گفت: مازیچال تا قبل از سال 85 در حوزه کلاردشت بود، اما افرادی آن را از کلاردشت جدا کردند تا بدون مزاحم مقاصد خود را پیش ببرند.
علی بناوند اظهار کرد: فاصله مرکز کلاردشت تا مازیچال به 10 تا 15 کیلومتر نمیرسد و این در حالی است که فاصله شهر تنکابن تا منطقه مرتعی مازیچال که کد آبادی گرفته بیش از 65 کیلومتر است و برای رسیدن به آن منطقه باید از دل سه روستا عبور کرد.
وی با بیان اینکه آبادی و روستا در نقشه تقسیمات کشوری تعریف خاص خودش را دارد، افزود: چند ماه سکونت موقت همراه با پذیرایی از دوست و آشنا که از گرمای تابستان فرار کرده باشند نمیتواند دلیلی بر اعلام یک روستا در دل یک منطقه جنگلی و مرتعی باشد.
*خبر یخزدن 150 نفر از اهالی مازیچال ما را شوکه کرد
فرماندار کلاردشت با اشاره به خبر کذب یخزدن 150 نفر از اهالی مازیچال به خبرنگار فارس، گفت: خبر یخزدن و اینکه در مازیچال کسانی باشند و بخواهند زندگی کنند ما را شوکه کرد.
ایوب صالحی تاکید کرد: مازیچال در حوزه حفاظتی کلاردشت نیست و مربوط به فرمانداری تنکابن است.
انتهای پیام/86031/خ20