اختصاصی مازندشورا: جاده‌ی ساری – کیاسر - تلمادره به جاده‌ی مرگ در زیبایی‌ها مشهور است. جنگل‌های انبوه و متنوع، کوه‌ها و تپه‌های بزرگ و کوچک، شالیزارها و مزارع مختلف، طبیعت چشم‌نوازی است که رهگذری را به شگفتی وا می‌دارد. اما در سال‌های اخیر شهرت این محور به تصافات و تلفات آن است نه زیبایی آن!
تقریبا روزی نیست که خبر تصادف در این محور منتشر نشود. به‌طوریکه بیشترین تلفات جاده‌ای مازندران در سال 94 در این محور روی داد و امسال نیز از محورهای پرتلفات استان است. اگرچه باریکی جاده، پیچ و خم‌های فراوان، ریزش و رانش‌های متعدد، شیب‌های تند و سربالایی‌های خطرناک از عوامل مختلف تصادفات هستند اما به اذغان بسیاری از صاحبنظران آنچه احتمال افزایش تصادفات و تلفات را در این محور افزایش می‌دهد، مربوط به معضل «زباله» است.
ماشین‌های زباله که تعداد آن کم هم نیست در مسیر رفت و برگشت با ایجاد بوی ناخوشایند و مشمئزکننده موجب می‌شوند تا سایر خودروها در سبقت‌های گاه بی‌گاه، دچار سانحه شوند. ضمن اینکه کندی حرکت آن‌ها و سایر کامیون‌ها مخصوصا در سربالایی‌ها موجب ترافیک و سر رفتن حوصله راننده‌ها و سبقت‌های گاها نابجا و بروز حادثه می‌شود. اما مهمتر از آن دو مورد، شیرابه زباله است که در مسیر انتقال با لغزنده کردن جاده موجب بروز حوادث بسیاری در زمان‌های مختلف می‌شود و امروز علاوه بر مسافران و رهگذران، دِهی، ولایتی از چهاردانگه نیست که در این محور دچار حادثه یا تلفات نشده باشد و دردناک‌تر اینکه در برخی روستاها بیش از ده نفر از همولایتی‌های خود را در این محور از دست داده‌اند و در هنگام عبور بجای آنکه از طبیعت زیبای آن لذت ببرند خاطره‌ی تلخ از دست دادن عزیزانشان در ذهنشان تداعی می‌شود.
چه بسا مادرانی که نمی‌خواهند مرگ فرزندان‌شان را باور کنند و هنوز چشمان منتظرشان بر در خیره است. شاید در مواقعی لب‌هایشان بخندد اما چشمان آن‌ها نه! کودکانی که درشب‌های کوهستان ستاره‌ای را بنام پدر یا مادر از دست رفته‌شان کرده‌اند و آرزوی بازگشت آن‌ها را دارند. جوانانی که هنوز در شوک مرگ دوستان خود، در حسرت آخرین خداحافظی آن‌ها می‌سوزند.
موارد بالا یک طرف قضیه است و در طرف دیگر بوی بد زباله در طول سال‌های اخیر موجب آزار مردم روستاهای اطراف و رهگذران شده است و اکنون شدت یافته است. ضمن اینکه نفوذ شیرابه زباله به عمق زمین و هشدار کارشناسان درباره آلودگی زیست‌محیطی و آب‌های منطقه (به دلیل بالادست بودن محل دپوی زباله نسبت به روستاهای مجاور)، پیدایش حشرات موزی و برخی بیماری‌های مرموز، و .... شده است.
انتظار مردم محروم منطقه از مسئولان مربوطه شهرستان ساری به ویژه تیم مدیریت شهری که خدمات ارزنده‌ای را تاکنون برای شهر ساری انجام داده‌اند، این است که مشکل زباله ساری را در خود ساری حل کنند و صدای ده ساله‌ی مردم بزرگترین بخش مازندران را بشنوند و در حرکتی خداپسندانه انتقال زباله مناطق دیگر به چهاردانگه که خود سرشار از معضلات و گرفتاری‌‌هاست، متوقف کنند.
