اختصاصی مازندشورا: دکتر وحید رحمانی خلیلی عضو هیات علمی دانشگاه و از فعالان سیاسی اصلاح طلب مازندران یادداشتی در اختیار پایگاه خبری خبری مازندشورا قرار داده است که منتشر می شود:
با نام و یاد خدا
"محلات محروم با مردمانی صبور"
مردم نگاه روشنم ارزانی شما
جانم فدای بی سر و سامانی شما
بامن دروغ هرگز و هرگز نگفته اند
آن چشم های صادق و بارانی شما
چندی قبل خبردار شدم پدر یکی از دوستان خوبم در محله ی خوش نام زیروان به رحمت خدا رفته است.تصمیم گرفتم از باب ادای وظیفه در مراسم تشییع این پیر مرد زنده دل و دوست داشتنی(مرحوم مغفور معینی)شرکت کنم.به همراه جمعی از دوستان همدل، حوالی ساعت دو و نیم بعد از ظهر وارد زیروان شدیم.مسیر حرکت مردم،ما را به سمت مسجدی هدایت کرد که قرار بود بعد از اقامه ی نماز،جنازه از آنجا به سمت قبرستان زیروان تشییع گردد.بعد از نماز،همراه با مردم،خیابان ها و کوچه ها را پشت سر گذاشتیم.در حین عبور دوموضوع نظرم را به خودجلب نمود.موضوع اول اینکه مردم محله ی زیروان بسیار مهربان،خون گرم و دوست داشتنی هستند و در مواجهه ی حضوری با تمام وجود محبت و عشقشان را نثار می کنند.هر بار که در کنار این خوبان قرار گرفتم آرامشی نصیبم شد که ازعمق جان و سویدای دل لذت بردم.در مقابل این آرامش،موضوعی باعث تکدرخاطرم گردیدکه نمی توانم به سادگی از کنار آن بگذرم.سال هاست که محله ی زیروان به بهشهر ملحق شده اما کماکان بافت روستایی خود را حفظ نموده است.گویی خدمات شهری شامل این محله نمی گردد.چاله چوله ها فراوان،پیاده رو ها بی نظم،جوی ها کثیف،نخاله ها و آشغال ها پراکنده،فاضلاب ها رهاشده و چندین و چند عیب و ایراد ریز و درشت دیگر که از حوصله ی این بحث خارج است.از این که هنوز در سیاست های کلان کشور در توزیع درست امکانات بین استان ها،شهرها وحتی محلات مختلف فرق قایل می شویم متاثر شدم.
در بحث توسعه ی متوازن و پایدار توجه به دو نکته بایسته و ضروری می نماید.نکته نخست اینکه توسعه متوازن و پایدار می بایست در ابعاد مختلف جامعه تحقق یابد.یعنی جامعه در جهات مختلف سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی به صورت همزمان و متوازن به توسعه دست یابد.نکته دیگر اینکه توسعه باید در مناطق مختلف به صورت پایدار، برابر و همزمان محقق گردد.درصورت عدم رعایت این دو اصل،ما با مناطق و محلات کمتر برخوردار و حتی نابرخوردار مواجه می گردیم.بدون تردید این معضل از بی عدالتی در توزیع مناسب و برابر امکانات و سهم خواهی برخی صاحبان قدرت نشات می گیرد.چیزی که امروز چهره ی برخی محلات شهر از جمله زیروان را زشت و ناپسند نموده، سوء مدیریت در توزیع بهینه ی امکانات است که با کمی تدبیر و برنامه ریزی و دوری از انحصار طلبی و ویژه خواری قابل جبران است.مردم خوب زیروان،قنبرآباد،شهید مدنی و محلات محروم دیگر با محله های برخوردار هیچ تفاوتی ندارند.پس این مردمان مهربان ،کم توقع و قانع را در یابیم تا مبادا این شائبه در اذهان عمومی ساری و جاری گردد که امکانات شهری بر اساس سطح رفاه عمومی، توانایی مالی و حضور مسئولین و مدیران در هر خیابان و محله توزیع می گردد؛هر خیابانی که مسئولی در آن سکونت دارد برخوردار،در غیر این صورت تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
مسئولین و متولیان امر در مدیریت شهری باید بدانند که ذهن و خاطر تاریخی مردم، زوایای مختلف عملکردشان را بدون کم و کاست ثبت و ضبط می نماید؛و دیر یا زود در آزمون الهی،وجدان عمومی و در ترازوی دقیق مردم سنجیده می شوند.کسانی در این امتحان نمره ی قبولی دریافت می نمایند که در عملکرد و رفتارشان به دنبال رضای حضرت حق و مردم باشند نه آنان که در پی ساختن کاخ های آمال و آرزو های دور و دراز خود و رضایت خاطر مسند نشینان بی درد و کاسبان معامله گر فرصت طلب هستند.کسانی که در هر عرصه ای به دنبال زد و بندهای پشت پرده ی خود با برخی صاحبان قدرت،در کمین نشسته اند تا با تحمیل بار بیشتر بر گرده ی مردم ناتوان و بی رمق، گلیم آلوده ی خود را از آب زهرآگین به مطامع دنیوی و ملوث به جیفه ی گندیده ی مادی بکشند.کاسبانی که به لطف الهی دیر یا زود با روشن شدن ماهیتشان شرمنده ی خدا و خلق بی پناهش می گردند.
بیایید در انتخابات پیش رو از سادگی،صداقت و صبوری مردم، در مسیر خدمت به این رنج کشیدگان دردمند بهره برداری نماییم.
بیایید با شناسایی نیروهای کاردان،صادق ،خوشفکر و توانمند به توسعه ی پایدار و متوازن این شهر کمک کنیم.
بیایید فارغ از هر گونه گرایش سیاسی به متخصصین و صاحبان فکر و اندیشه کمک کنیم تا تولیت اداره ی امور شهر را در دست بگیرند و بدین وسیله از روش های سنتی مدیریت بر شهر فاصله بگیریم.
بیایید با آگاهی بخشی به آحاد مختلف مردم از ورود افراد ناکارآمد و ناتوان وکسانی که با ورود در باندهای زر و زور و تزویر به دنبال چرب کردن سبیل خود و اربابان منفعت طلبشان هستند پیشگیری نموده،راه را برای ورودجوانان پرانرژی،بانوان فکور و پیشکسوتان با دانش و تجربه باز نماییم.
بیایید به جای حمایت از امر و زید،شاخصه های انتخاب درست را به مردم بیاموزیم تا با دانش و آگاهی به گزینه های اصلح دست یابند.
بیایید حوزه ی مدیریت شهری را عرصه ی بروز و ظهور نخبگان و فرهیختگان جامعه قرار دهیم تا انگیزه های خدمت در این عزیزان تقویت و شکوفا گردد.
بیایید به کسانی فرصت خدمت دهیم که با فکر و اندیشه بتوانند با توسعه ی پایدار در آمد های پایدار ایجاد نمایند.کسانی که ظرفیت های مختلف این شهر تاریخی و زیبا را بشناسند تا با بهره گیری از این ظرفیت ها بتوانند برمعضلات و مشکلات متعددی همچون بیکاری،رکود اقتصادی ،فقر فرهنگی،ناهنجاری های اجتماعی و ده ها ضعف و نارسایی دیگر این شهر بحران زده فایق آیند.چرا که حفظ وضع موجود ، درجا زدن و روزمرگی عمل کردن از هر کسی ساخته است.
من آن چه شرط بلاغ است با تو می گویم
تو خواه از سخنم پند گیر خواه ملال
دکتر وحید رحمانی خلیلی
عضو هیات علمی دانشگاه