اختصاصی مازندشورا: مگاپلیس واژه ای آشنا در فرهنگ شهر سازی است و به معنای زنجیره به هم پیوسته ای از شهرهاست که به صورت غیر منقطع و یکپارچه شکل گرفته اند. در واشنگتن دی. سی. ایالات متحده آمریکا یک مگاپلیس عظیم در اثر به هم چسبیدن چندین شهر هم جوار شکل گرفته است.
استان مازندران به دلیل داشتن شهرهای بزرگ نزدیک به هم کاندید میزبانی یک مگاپلیس است. آن چه بین نوشهر و چالوس اتفاق افتاده است به زودی بین ساری و قائم شهر و همچنین بین ساری و میاندرود و نکا شکل خواهد گرفت. نکته حائز اهمیت در این خصوص مدیریت کردن روند پیوند خوردن ساری با شهر های همجوار است. شورای شهر ساری حتما میتواند و باید ابتکار عمل را به دست بگیرد و در فرآیند پرشدن فاصله اندکی که بین ساری و شهرهای هم جوار باقی مانده است نقش فعالانه ایفا کند. نباید گذاشت این فاصله ها به علت فقدان یک برنامه مدون شهرسازی و به علت عدم مداخله به هنگام دستگاههای ذیربط با ساختمان های نامناسب و غیر مهندسی پرشوند که در آن صورت سرمایه های هنگفت مردم خرج شکل گیری حاشیه های بدقواره ای میشود که باید پول های هنگفت دیگری را صرف خراب کردنشان کرد. اگر نگاه کلان شهرسازی به کمک زمینه سازی برای شکل گیری مگاپلیسی زیبا با محوریت ساری نیاید و روند فعلی مثله کردن ساری با جداسازی بخش های شرقی و غربی وشمالی و جنوبی ادامه یابد فرصت تبدیل شدن ساری به یک مگاپلیس زیبا زیر پای جدایی طلبی های مناطق همجوار از بین میرود و ساری به جای آن که مرکز پرافت خار یک کلان شهر گردشگر پذیر در شمال ایران باشد در میان نام های جدیدی که بر گوشه های جداشده و نه چندان خوش ساخت این شهر میگذارند محدود و محجور خواهد ماند!