اختصاصی مازندشورا: اشاره: صمد ربانی رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان ساری و دبیر کانون کارگران و استادکاران مازندران هست
علت اینکه 5 هزار نفر در صف بیمه هستند، چیست؟
از دو سال پیش تا به الان حدود 5 هزار نفر در صف بیمه قرار دارند که این آمار نه تنها کم بلکه زیاد هم شده است چون در طی این مدت عده‌ای از کارگران از دریافت گواهی فنی و حرفه‌ای بازماندند و عده‌ای هم خارج از مجموعه به طمع بیمه ارزان وارد شدند و در لیست نوبت قرار گرفتند. بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید انتظار حذف سهمیه‌بندی بیمه کارگران ساختمانی و اختصاص اعتبارات بیشتری در این زمینه را داشتیم که متاسفانه از سال 94 تا امروز هیچ اتفاقی رخ نداده است. در هیچ جای قانون بیمه کارگران ساختمانی بحث سهمیه‌بندی بیمه قید نشده و این سهمیه‌بندی به ناحق بر ما تحمیل شده است. آمار ارائه شده از طرف سازمان تامین اجتماعی در بیمه قالیبافان و باغداران بسیار غیر واقعی و غیر منطقی است اما متاسفانه در بخش کارگران ساختمانی قانون سهمیه‌بندی اعمال شده است.
جلساتی با مسئولین سازمان تامین اجتماعی، کمیسیون های مرتبط و نمایندگان مجلس در خصوص رفع موانع بیمه کارگران ساختمانی که سهمیه بندی یکی از موارد اصلی‌اش است داشته‌ایم و قول‌هایی هم داده شد تا بتوانیم تمام کارگران ساختمانی را تحت پوشش قرار دهیم. ما منتظر برگرداندن امید به کارگران ساختمانی توسط دولت تدبیر و امید هستیم.
وضعیت بهداشتی کارگاه‌های ساختمانی به چه صورت است؟
یکی از مباحث بسیار مهم در نظام مهندسی ایمنی است که به اذعان بازرسین کار و متخصصین امر آموزش ایمنی درصد بالایی از حوادث ساختمانی را کاهش می‌دهد. عدم رعایت نکات ایمنی و بهداشتی و بروز حوادث در محیط کار ناشی از عدم نظارت دستگاه‌های ذی‌ربط است و در این زمینه فعالیت‌هایی داشته‌ایم اما به دلیل نبود امکانات لازم توان حل تمامی مشکلات را نداریم.
براساس قانون مهندسان ناظر، مجریان پروژه، کارفرمایان، سازمان نظام مهندسی، بازرسین و شهرداری موظف به ایمن سازی کارگاه‌ها و نظارت بیشتر هستند. انجمن صنفی و بازرسین کار در مقاطع مختلف بازرسی‌های دوره‌ای از کارگاه‌ها داشته که شاهد بی‌توجهی مسئولین و عدم نظارت به این بخش بوده‌ایم.
در کارگاه های ساختمانی عمدتا مواد شیمیایی و آلاینده‌ها موجود است و کارگران با آن‌ها در ارتباطند، متولی بیمار شدن کارگران در ارتباط با هم‌جواری با این مواد چه کسی است؟
همه‌ی رشته‌های ساختمانی در معرض آلاینده‌ها هستند اما هیچ قانون و آیین نامه‌ای برای حمایت از این بخش به تصویب نرسیده است و کارگران ساختمانی بیمه شده از حمایت بیماری، غرامت و دستمزد ایام بیکاری برخوردار نیستند. ما در صدد اجرای دو کار با همکاری نمایندگان مجلس هستیم که مستلزم تصویب آن در مجلس شورای اسلامی است: 1- بعضی از رشته های ساختمانی را مشمول قانون مشاغل سخت و زیان آور شوند از جمله استادکارانی که با آلاینده های شیمیایی سرو کار دارند. 2- بیمه بیکاری و غرامت دستمزد. غرامت دستمزد در قانون تعریف شده اما سازمان تامین اجتماعی بنا به دلایلی از پرداخت آن سرباز می‌زند. بیمه از کارافتادگی با تشخیص کمیسیون درمان تامین اجتماعی شامل کارگران ساختمانی مستحق به دریافت مستمری می‌شود.
مشکلات و معضلات نبود مکان استقرار و سرپناه چیست؟
کارگری به من می‌گفت چون ایجاد سرپناه برای کارگران ساختمانی نان ندارد کسی به دنبالش نمی‌رود. شورای شهر براساس قانون وظیفه برقراری تعامل و همکاری با نهادهای مردمی و انجمن‌های صنفی را دارد اما تا به حال یک جلسه مشترک با شورای مرکز استان نداشته‌ایم و من به عنوان نماینده 12 هزار کارگر فصلی و ساختمانی اگر کاری با شورای شهر داشته باشم باید روزها به دنبال آنان باشم. شوراها از مسیر اصلی خودشان خارج شده‌اند و نقش کار چاق‌کنی برای افراد خاص را دارند و این معضل گریبانگیر نمایندگان مجلس ما هم شده است.
معضلات و مشکلات جامعه کارگری را به صورت اجمالی بفرمایید؟
مشکل مالی یکی از معضلات اصلی تشکل ما است. ما بعد از 10 سال فعالیت هنوز در دفتر استیجاری و سخت‌ترین شرایط مشغول به کار هستیم. از مسئولین به خصوص شورای شهر می‌خواهم در بحث آموزش و ایجاد سرپناه به ما کمک کنند. اگر سرپناه برای کارگران ساختمانی ایجاد شود دفتر ما هم به آن مکان انتقال خواهد یافت. بعد از شروع بحث ساماندهی افراد زیادی به طمع بهره مندی از این طرح وارد شدند که تحت هیچ شرایطی و به هیچ مجموعه و تشکل و شخص حقوقی و حقیقی غیر از انجمن صنفی به عنوان متولی اجازه حضور در آن محل را نخواهیم داد.
انجمن صنفی به عنوان تنها متولی قانونی باید با استقرار در محل برای اداره آن مکان و استیفای حق کارگران ساختمانی در کنارشان باشد. دفتر ما بعد از 10 سال فعالیت همچنان در جنوب شهر و در بین محل استقرار کارگران ساختمانی است.
