اختصاصی مازندشورا: اشاره: سید هادی ساداتی، از بنیانگذاران انجمن صنفی کارگران مازندران و از فعالان کانون انجمن‌های کارگری استان و کشور است.
چه تعداد کارگر ساختمانی در استان مازندران داریم؟
با توجه به شرایط فیزیکی و آب‌وهوایی استان مازندران در 4 فصل سال در آن کار صورت می‌گیرد. ساخت‌وسازهای بالا و شرکت‌های متعدد ساختمانی استان مازندران سبب شد تا علاوه بر بکارگیری نیروهای کار منطقه، نیروها از استان‌های دیگر سرازیر به این استان شوند. ما کارگرانی از آبادان، خراسان شمالی، گیلان، گلستان، اردبیل، کرمانشاه، همدان و ... در استان داریم که در شهرهای مختلف پراکنده هستند. با توجه به اینکه فشار چندین استان بر دوش مازندران است ما قادر به ارائه آمار درست و دقیق تعداد کارگران نیستیم.
ارائه آمار واقعی تعداد کارگران تنها با راه‌اندازی سامانه میادین استقرار کارگران ساختمانی امکان‌پذیر است که در این حوزه شاهد کارشکنی‌های زیادی هستیم و به جای حمایت از انجمن‌ها به عنوان متولیان امر از گروه‌های غیرمرتبط دیگر مانند بنگاه‌های کاریابی و اقتصادی حمایت می‌شود. من به عنوان یکی از مسئولین این حوزه اعلام می‌کنم اگراین طرح در اختیار غیر انجمن‌ها قرار گیرد به جز آینده فاسد و تسلط بر حقوق کارگر چیز دیگری را در پی نخواهد داشت.
مشکلات و معضلات بخش کارگری چیست؟
اولین معضل کارگران نبود درآمد پایدار و ثابت، بیکاری‌های مستمر است. با رکود اقتصادی کشور میزان ساخت‌وساز کاهش یافت و عموما کارگران ماه‌های متمادی بیکار هستند. وزش باد، طوفان و برف‌های اخیر استان مازندران باعث تعطیلی چند ماهه کار کارگران شد.
غرامت دستمزد کارگران ساختمانی در ماده 3 قانون بیمه کارگران وجود دارد اما متاسفانه به آن عمل نمی‌شود. در حال حاضر سازمان تامین اجتماعی نسبت به آن تمکین و اقدام به پرداخت دستمزد حوادث و بیماری کارگر در ایام بیکاری می‌کند.
در خصوص بحث زیان‌آور تدابیر، قانون سازمان تامین اجتماعی به گونه‌ای نیست که بتواند با دریافت 7 درصدی از کارگر و مقدار ناچیزی از کارفرما کار زیان‌آور را انجام دهد. اگر کار زیان‌آور بخواهد اجرا شود باید مابه‌التفاوت هزینه سخت زیان‌آور پرداخت شود چون کارگران ما توان پرداخت 7 درصدی را ندارند و کارفرما و دولت هم در این زمینه هیچ کمکی نمی‌کند و ورود در این بخش با شکست روبرو خواهد شد.
وضعیت بهداشتی و ایمنی کارگران به چه صورت است؟
کار ساختمانی کار پرخطر و حواشی است و فیزیک بدنی کارگر را مستهلک می‌کند. عمده آسیب‌های ما مربوط به ستون فقرات، دیسک کمر، آرتروز و درد مفاصل ناشی از فشارهای بیش از حد به عضلات است. نوع و ساعت کار زیاد این شغل باعث تخلیه تمام انرژی بدن در طول روز می‌شود و دیگر نیرویی برای انجام کارهای ورزشی و نرمشی نمی‌ماند.
موضوع بعدی بحث تغذیه است. نوع تغذیه ما در محیط کاری متناسب با اتلاف انرژی روزانه ما نیست. کارگران ما در معرض آلودگی صوتی، شیمیایی و بهداشتی قرار دارند. کچ‌کاران، نقاشان، کاشی‌کاران و بعضی از مشاغل ما به دلیل گرد‌وغبار ناشی از محیط کار در معرض بیماری‌های ریوی هستند. محیط‌های کاری ما عمدتا گرم و سرد هستند و امکان رعایت تمامی مسائل بهداشتی از قبیل بهداشت دست و صورت وجود ندارد.
آموزش ایمنی در استان مازندران برای اولین بار در کشور نهادینه و جزوات و نحوه آموزش ایمنی آماده و به کل کشور ارسال شد. از سال 93 در آموزش ایمنی شروع به کار کردیم و دوره‌های مختلفی را برگزار کردیم. برخی از همکاران دوره‌های بالاتری را در بحث آموزش اجرا کردند، آن‌ها با همکاری نیروی انتظامی و هلال احمر اقدام به آموزش مسائل اخلاقی و اجتماعی، امداد و نجات به کارگران کردند. تا به امروز بیش از 20 هزار کارگر ساختمانی در استان بدون هیچ الزام قانونی با پرداخت هزینه ناچیزی بابت اساتید تحت آموزش ایمنی قرار گرفتند.
