اختصاصی مازندشورا: به یمن سالروز ولادت امیرالمومنین علی ع در سه شنبه 22 فروردین مصادف  با 13 رجب جشن بیعت ابدی با ولایت شیعی به منظور پاسداشت ولادت مولود کعبه و  اقدام به تکلیف مقام معظم رهبری در باب لزوم تسری شادی، نشاط و امیدآفرینی  به جامعه  از سوی شهرداری و شورای اسلامی شهر ساری برگزار خواهد شد.

نگاهی به حضور همواره پرشور مردم ولایتمدار و همیشه در صحنه ساری در اجتماعات دشمن شکن مذهبی، مدنی و سیاسی به ما می‌گوید  اهالی شهر حضور باشکوه دیگری را ثبت خواهند نمود. حضور در صحنه چنین گردهمایی هایی ضمن آنکه بیانگر تداوم امید به آینده و  رضایت از خدمات مستمر و همراهی آنان با عملکرد عینی تیم مدیریت شهری می‌باشد در کلیت پیام بزرگتری دارد و آن نمود مشارکت حداکثری مردمی و تصویر قدرتمند پایبندی  قاطبه مردم به ارزش‌های اسلامی و علاقه وافر آنان به اهل بیت عصمت و طهارت است.

این عشق و محبت همانگونه که در عزاداری‌های ایام محرم، اربعین، فاطمیه و...  نمود دارد جلوه دیگر آن حضور شورآفرین و فرح بخش مردم در مراسمات ولادت اهل بیت علیهم السلام است.

همانگونه که امام رضا عليه السلام به يان بن شبيب مي‌فرمايند: يا بن شبيب، إن سرك أن تكون معنا في الدرجات العلى من الجنان، فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا؛ اگر دوست داري كه در بهشت همراه ما باشي، به هنگام حزن ما، اندوهگين باش و به وقت شادماني ما شاد باش.

شهرداری ساری نشان داده با اتکا به ارزشها و تقید به آرمانها  در راستای این کلام ائمه معصومین که در حزن ما محزون و در شادی ما شاد باشید گام برمیدارد.

حمایت گسترده شهرداری از مراسمات مذهبی، عزاداری ها، یادواره های شهدا و برنامه های مختلف آئینی و برگزاری جشن های بزرگ ولادت اهل بیت در طول ایام  مسئولیت  بیانگر عزم راسخ این نهاد در پاسداشت شعائر دین است.

حال سوال اینجاست که چرا برخی به دلیل تسویه حساب‌های شخصی، جناحی، سیاسی و... بخود این حق را می‌دهند که حضور انقلابی و پرشور مردم را در جشن‌های ملی و مذهبی شبهه برانگیز قلمداد کرده و بنا دارند بواسطه هنجار شکنی  عده‌ای قلیل  این شادی و نشاط را به کام  ده‌ها هزار  نفر از اهالی شهر تلخ کنند و مهر ممنوعه بر آن بنهند. طرفه آنکه در جشن بزرگ میلاد پیامبر اعظم که در پارک ملل و به همت شهرداری و شورای شهر ساری پس از دوماه عزاداری مردم در ماه های محرم و صفر برگزار شد عده ای معدود با سوء استفاده از ازدحام با انجام رفتارهای هنجارشکن باعث شدند تا احساسات کلیت جامعه بالاخص متدینین به حق  جریحه‌دار شود. آیا  عقلانیت است که این نابخردی بی مقدار و رفتارهای خارج از عرف برخی افراد مشکوک به دشمنی با شادمانی مردم  را  به همه افراد حاضر در جشن تعمیم داد؟ آن هم جشنی که تمامی مجوز های لازم را دارد و هنرمندان حاضر در آن هم در محتوا و هم در کار نهایی مجوز لازم از نهادهای مربوطه مانند وزارت ارشاد را گرفته اند.

 آیا این نگاه سلبی  تبدیل به راهکاری برای سوء استفاده معاندین برای برهم زدن حضور پرشور مردم در کنار یکدیگر در جشن های عمومی و مناسبات مذهبی نخواهد شد؟

آیا واقعا چاره در جلوگیری از برگزاری مراسمات عمومی و بی بصیرت فرض نمودن ملت است؟؟

آیا باید به جای حل مساله، صورت مساله را پاک نمود؟

به هشدار رهبر معظم انقلاب دشمنان شادمانی ملت ایران،تمامیت خواهان و کمرنگ جلوه دهندگان حضور مردم در عرصه مشارکت در صحنه همواره در کمینند.

چاره کار هوشیاری است و مصون سازی فرهنگی و این یعنی علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.

 توقع این است که در راستای حفظ حقوق ملت  و اهالی شهر برای بهره مندی از امنیت وشادمانی دلسوزان، بزرگان و دستگاه های مسئول تامین نظم و امنیت هوشیار باشند و در طول جشن بزرگ ولادت مولاالموحدین اجازه بروز سوءرفتار، بی‌نظمی و هنجارشکنی به آن عده معدود را ندهند.

زبان فارسی پر است از ضرب المثل های ناب که یکی از آنها که به کار این نوشتار می آید این است: به خاطر یک بی نماز در مسجد را نمیبندند .

اهالی این شهر شانیت، دیانت و انقلابی گری خویش را بارها اثبات نموده اند و تامین  آرامش و امنیت آنها در گردهمایی های عمومی  حقی است که وظیفه تحقق‌اش بر عهده دستگاههای ذیصلاح بوده و امید است چون همیشه اهالی شهر از آن بهره مند گردند.