اختصاصی مازندشورا: صنعت گردشگری امروزه یکی از پولسازترین روش‌های جذب سرمایه است. بسیاری از کشورها و شهرهای دنیا با سرعت حرکت خود به سمت جذب گردشگر را پیش گرفته‌اند تا با تهیه زیرساخت‌های مناسب و برندسازی درست و اصولی، سهم خود از این بازار نامتناهی و رو به افزایش را وسعت بخشند.
در ایران نیز پس از مسئله برجام و رفع بسیاری از موانع قانونی سفر گردشگران خارجی و همینطور نوسازی بی‌سابقه ناوگان هوایی جمهوری اسلامی، قدم‌های شگرفی در امر جذب گردشگر خارجی برداشته شد و برنامه‌های بلندمدتی در این زمینه تدوین شد اما استان مازندران با آنکه از استان‌های گردشگر پذیر کشور محسوب می‌شود، می‌توان گفت سهم بسیار اندکی در این میان دارد.
باید توجه داشت پیش از آنکه بخواهیم صحبت از گردشگران خارجی به میان بیاوریم، باید ابتدا مسافران داخلی را به درستی سازماندهی کنیم.
به طور مثال در تعطیلاتی مانند عید فطر، جمعیتی حدود جمعیت ساکن مازندران به استان وارد می‌شود ولی اگر دقیق بررسی نماییم، متوجه می‌شویم که به هیچ عنوان نه تنها به چرخش اقتصاد استان کمکی نمی‌کند بلکه هزینه‌هایی که برای کل استان ایجاد می‌کند به مراتب از فایده آن است.
طبق گفته مهران حسنی معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری مازندران در تعطیلات 2 روزه عید فطرامسال یعنی چهارم تا پایان ششم تیر، 2 میلیون و 672 هزار و 941 نفر شب اقامت مسافران در استان ثبت شد.
با توجه به جمعیت سه میلیون و دویست و هشتاد هزار نفری استان مازندران، حضور حدود سه میلیون مسافر در طی چند روز عددی فوق العاده محسوب می‌شود. اما سوال اینجاست که تا چه میزان از این ظرفیت استفاده شده است. باید توجه داشت که درآمد زایی از طریق فروش بلال، چیپس و پفک، اجاره ویلاهای شخصی و یا صرفا اخذ ورودی جنگل و دریا و امثالهم به هیچ عنوان مطلوب برای استانی با این طرفیت گردشگری نیست و نخواهد بود.
معاون گردشگری مازندران با اشاره به شرایط جوی مناسب و هوای آفتابی در مازندران طی روزهای اخیر گفت: پیش بینی‌های مسئولان برای افزایش تعداد مسافران در تعطیلات عید فطر امسال با توجه به آمار و ارقام اقامت های ثبت شده، محقق شد.
سوالی که در اینجا بوجود می‌آید این است که آیا تنها برای مسئولان کمیت تعداد مسافران مهم است و کیفیت هیچ جایگاهی ندارد؟ آنطور که معاون گردشگری مازندران گفته 30 میلیون نفر شب اقامت مسافران سهم مازندران در سال است. چه می‌شود اگر این سی میلیون نفر تبدیل به سه میلیون نفر شود اما نفع اقتصادی مشخصی برای استان به همراه داشته باشند. تنها چیزی که از این تعداد مسافر عاید ساکنان استان می‌شود زباله‌های ریز و درشت است که چهره استان را هرساله زشت و زشت‌تر می‌کند.
