رنگ های انتخاباتی از کجا شروع شد؟

مازند شورا: در انتخاب اصلح، تبلیغات رنگین و متنوع نباید مهم و تأثیرگذار باشد. یعنی در کیفیت تبلیغات انتخابات، اصولاً نباید برای مردم رنگ و لعاب انتخاباتی و توسل کاندیداها به شیوه‌های نوین تبلیغاتی و احاطه رسانه‌های مختلف که می‌خواهند با توسل به ابزار تبلیغات رسانه‌ای ذهن افراد را تسخیر کنند، مهم باشد.

مازند شورا: متأسفانه باید اذعان کرد روش های متنوع و رنگی تبلیغات انتخاباتی از انتخابات دوره اول شوراها و دوره ششم مجلس شورای اسلامی وارد فضای انتخاباتی کشورمان شد.

انتشار انواع و اقسام بروشورها و پوسترهای رنگی و جذاب، انتشار اقلام تبلیغاتی مثل تقویم، دفترچه، خودکار، ساعت و...که نماد تبلیغی کاندیداها روی آنها بود و... در انتخابات مجلس ششم موج می‌زد. مردم در احاطه ده‌ها روزنامه و رسانه مختلف بودند که هر یک با توسل به شیوه‌های رسانه‌ای می‌خواستند ذهن آنها را جهت دهند و دقیقاً باید گفت بسیاری از کاندیداهای مجلس ششم و دوره‌های مختلف انتخابات شوراها، نمونه‌های کامل تبلیغات انتخاباتی غربی را پیاده کردند.

اما یک مفهوم دیگر هم در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری به‌صورت کاملاً نچسبی وارد فرهنگ تبلیغاتی شد. این روش را ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی آغاز کرد و برای تبلیغات خود به مفهوم رنگ متوسل شد.

کاری که ناگهان بعد از او کاندیداهای دیگر هم تکرار کردند. این یک زنگ خطر برای مهم‌ترین انتخابات یک کشور مبتنی بر نظام سیاسی اسلامی بود که علناً فرهنگ انتخاباتی او از تفکر مردم‌سالاری دینی به تفکر تبلیغات در دموکراسی غربی تغییر پیدا کرده بود. از این ‌رو باید بگوییم که اصولاً در مسیر انتخاب اصلح اصلاً نباید به رنگ، جلوه و ظاهر تبلیغات و هر ابزار رسانه‌ای دیگر که مشی تبلیغاتی دارد توجه کرد و آن را اصل قرار داد. بلکه باید به مفهوم گفته ها و اهداف و برنامه‌ها دقت کرد. در واقع این روندی است که با تعامل انتخاب‌کنندگان و انتخاب شوندگان به وجود می‌آید. انتخاب شوندگان، خودشان را با ارائه سوابق، تفکرات، آرمان‌ها، اهداف و ابزارهایی که برای رسیدن به اهداف به‌عنوان برنامه‌ها مد نظر دارند در معرض آزمون مردم قرار می‌دهند و مردم نیز در این مسیر به جست و جو و تلاش برای شناخت و کشف اصلح می‌پردازند و در آنچه که از سوی نامزدها ارائه ‌شده دقت می‌کنند و اصلح را انتخاب کرده و به او رأی می‌دهند. این مسیری است که از منظر سیاسی در نظام اسلامی پذیرفتنی تر است.

اما اگر در این مسیر، انتخاب شوندگان مسیر کاملاً تبلیغاتی را طی کنند و تلاش داشته باشند تا به‌جای کمک به جست و جو و کشف انتخاب‌کننده، او را بارنگ و لعاب جذب کنند و انتخاب‌کنندگان بجای تلاش برای کشف اصلح، به جذاب تر بودن تبلیغات یک نامزد دل ببندند، نتیجه انتخابات نه تنها حاصل یک عمل و تکلیف مؤمنانه نخواهد بود، بلکه می‌توان ادعا کرد حاصل این انتخاب چیزی جز، سراب و وهم ناشی از دروغ تبلیغاتی نیست./ فرهنگ نیوز

انتخابات، تبلیغات، رنگ، دستبند