مازند شورا: در حالی که از 26 فروردین ماه ثبت نام افراد علاقمند برای شرکت در انتخابات شوراها آغاز می شود شنیده ها حکایت از آن دارد که گروهی از سینماگران هم قصد دارند بخت خود را آزموده و برای شرکت در انتخابات شوراهای شهر کاندیدا شوند. هدیه تهرانی یکی از کسانی است که نامش به عنوان کاندیدای مستقل برای شرکت در شورای شهر شنیده می شود و در کنار وی نیز تعدادی از چهره های سینمایی نزدیک به جریان اصولگرا هم در گعده های خصوصی خویش علاقمندی خود را برای شرکت در این انتخابات اعلام کرده اند.
هرچند که حضور چهره های فرهنگی در انتخابات شورای شهر و مجلس به سالهای اخیر برنمی گردد و در دوران اصلاحات بهروز افخمی را داشتیم که به عنوان یکی از سینماگران مطرح بخت خود را در انتخابات مجلس شورای اسلامی آزمود و اتفاقا به مجلس هم راه یافت اما بحث اصلی بر سر کارآمدی حضور چنین چهره هایی در ارگانهای سیاستگذار است. موضوعی که گویا یک سری چهره های سینمایی هم به خوبی به آن واقف شده اند چراکه قصد کرده اند با تشکیل ائتلافی کاملا هنری از یک سو برنامه های خویش برای حضور مفید در شوراها را یکی کنند و از سوی دیگر یا شانس گزینه های سیاسی نزدیک به خود برای شرکت در انتخابات را بیازمایند یا در صورت امکان یکی دو نفر از چهره های سینمایی شناخته شده خود را هم برای شرکت در انتخابات شوراها کاندید کنند. در میان نام سینماگرانی که وارد این ائتلاف شده اند اتفاقا چند تن از چهره هایی که در سالهای اخیر درگیر و دار پروژه های فاخر سیاسی-تاریخی بوده اند هم به چشم می خورد.
اگر این اتفاق بیفتد و این ائتلاف سینمایی شکل بگیرد شکی نباید داشت که آغاز دورانی تازه در ساز و کارهای فرهنگی حاکم بر کشور ما خواهد بود. سالهاست که به واسطه حضور چهره هایی اغلب سیاسی-اقتصادی در راس سیاستگذاری کشور، فرهنگ الویت اصلی خود را در کشور از دست داده و شاید به همین دلیل باشد که بودجه های تخصیص یافته به اهالی فرهنگ و هنر هم به نسبت بودجه های ارگانهای صنعتی یک در برابر صد است!
در سالهای قبل حضور چهره هایی ورزشی مانند هادی ساعی و رسول و امیررضا خادم در شورای شهر و مجلس این ویژگی را داشت که ورزش هم وارد سازوکار مدیریت فرهنگی کلانشهر تهران شود. هرچند این تاثیرات آن قدرها عمق پیدا نکرد و بیشتر در سطح ماند اما لااقل این امیدواری را ایجاد کرد که در سالهای آینده و با استمرار حضور ورزشیهای تحصیلکرده در چنین شوراهایی، رفته رفته شرایط حرفه ای شدن ورزش کشور هم فراهم شود. پس از ورزشیها حالا سینمایی ها هم به صرافت افتاده اند که در این مسیر بخت خویش را آزموده و اصلا بفهمند که چقدر در میان مخاطبان محبوبیت دارند.
اگرچه ائتلاف سینمایی های اصولگرا هم اغلب شامل آن دسته از سینماگرانی است که بیش از کیفیت کار سینمایی به تبیین اندیشه های سیاسی خود در سینما می پردازند اما همین هم برای شروع نمی تواند بد باشد. به هر حال همین که چند سینماگر ولو سینماگر درجه متوسط کنار هم قرار گرفته و قصد دارند با حضور در شورای شهر، سینما را به مساله ای در کانون توجه سیاستمداران تبدیل کنند کورسویی است از روشنی در برابر سینمای ما که این روزها بدجوری عطش جلب مخاطب را دارد./ شبکه ایران