اختصاصی مازندشورا- سرویس شهرداری ها و دهیاری ها: روستا خواستگاه کشاورزی است و بیشترین شاغلین را در روستاها کشاورزان تشکیل میدهند. از این رو اگر قرار بر تحول و توسعه در روستا باشد، این تحول باید در بخش کشاورزی صورت پذیرد. در واقع توسعه کشاورزی قسمت اعظمی از توسعهی روستایی را در برمی‌گیرد.
آنچه امروزه روستاییان و صنعت کشاورزی به آن نیازمندند توجه ویژه به مشکلات آنان می‌باشد. البته آنچه که در این مورد باید توضیح داده شود و تبیین گردد آن است که منظور از رفع مشکلات روستاییان و توسعه روستا این نیست که به سمت شهری شدن روستا گام بردارد و تبدیل به مدل کوچکی از شهر شود. بلکه منظور آن است که صنایع متناسب با روستا با کار و اشتغال روستایی(به خصوص کشاورزی) مرتبط باشد و در روستاها گسترش و بهبود یابد.
دولت می‌تواند با واکاوی مشکلات قدم در جهت رفع آن بردارد و با اتخاذ سیاستی درست و کامل در عرصه کشاورزی به پیشبرد صنعت کشاورزی و تقویت پتانسیل آن و در نتیجه حل مشکلات روستاییان بپردازد.
گام اول؛ تعدیل مهاجرت روستاییان به شهر – ترغیب به کشاورزی روستاییان و حمایت از آنان
انگیزههای اقتصادی از عوامل موثر و بسیار مهم بر مهاجرت نیروی کار از بخش کشاورزی است. افزایش سرمایه، نیروی کار و موقعیت اجتماعی سه عاملی است که باعث مهاجرت روستاییان می‌شود.
افزایش سرمایه در بخش کشاورزی به صورت اعطای وام و تسهیلات به کشاورزان باعث افزایش بهرهوری کشاورزی و در نتیجه تقویت پتانسیل رشد اقتصادی در روستاها و در نهایت منجر به کاهش مهاجرت روستاییان به شهر می‌شود. این اقدام بدون حجم سرمایه در گردش واحد کشاورزی نمی‌تواند امکانپذیر باشد، از این رو نیاز به نقدینگی بیشتر موجب افزایش تقاضا برای استفاده از تسهیلات خواهد شد و این خود دلیلی برای افزایش نرخ تسهیلات می‌گردد و به تبع آن باعث افزایش نرخ سود سپردههای بانکی می‌شود. اینگونه کشاورزان به دو مزیت خواهند رسید که این دو مزیت یک سیکل را در سیستم بانکی تشکیل میدهند. اول آنکه با افزایش سود سپردهها، بانک برای کشاورزان پناهگاه امنی در جهت سرمایهگذاری پولهایشان می‌شود و دیگر اقدام به مهاجرت برای سرمایهگذاری در املاک شهری و دیگر موقعیتهای سرمایهگذاری پر ریسک نمی‌کنند. دوم آنکه با افزایش نقدینگی و سرازیر شدن منابع به بانکها قدرت تسهیلات‌دهی بانکها برای کشاورزان تقویت می‌گردد و سرمایهگذاری در بخش کشاورزی تسهیل می‌یابد.
از دیگر راههای حمایتی می‌توان به تشویق سرمایهگذاران خارجی، تغییر تفکر و دیدگاه مسئولان کشور نسبت به بخش کشاورزی، تقویت پیش نیازهای لازم و... اشاره کرد.
گام دوم؛ که در ادامهی گام اول می‌باشد و بسیار در وضعیت کنونی اقتصاد ایران ضروری است، حمایت از محصولات کشاورزی داخلی و بازنگری و ترمیم بازار امروز است. پیاده‌سازی بازار رقابتی مناسب و سالم و تنظیم بازار تولید، مصرف و واردات و فراهم سازی بازار صادرات.
اینگونه روستاییان با حفظ سنگر خود در روستاها از بخش کشاورزی حمایت و به توسعه آن کمک می‌کنند.