مازندشورا:خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها - سهیلا محمدی: شهرستان رامسر در حالی گردشگرپذیرترین شهرستان شمال کشور نامیده می شود که تا رسیدن به زیرساخت‌های اصلی گردشگری فاصله بسیاری دارد.
نبود راه دسترسی مناسب، نبود پروازهای بین‌المللی و کمبود فضاهای گردشگری مطابق با استانداردهای جهانی، بهره نگرفتن از گردشگری دریایی، لجام گسیختگی در گردشگری و از بین بردن محیط‌زیست از جمله مباحثی است که صنعت گردشگری رامسر را دچار چالش کرده است.
محمدابراهیم لاریجانی، فعال گردشگری، در حاشیه نشست هم‌اندیشی فعالان، مدیران و متخصصان گردشگری کشور در رامسر، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه سابقه رامسر در گردشگرپذیری به سال‌های دور برمی‌گردد، گفت: در تمام این سال‌ها ما گردشگری لجام‌گسیخته در رامسر داشتیم که پیامد آن از بین رفتن جنگل‌ها، باغ‌ها، ساحل و آلودگی محیط‌زیست‌مان بوده و به تعبیری ما فقط سرایدار غیربومی‌ها شده و نتوانستیم بهره‌ای از خیل عظیم گردشگرانی که وارد رامسر می‌شوند، ببریم.
وی با تاکید بر اینکه فصل جدید گردشگری در رامسر باید بر حفظ محیط‌زیست و گردشگری پایدار استوار باشد، خاطرشان کرد: رامسر دارای ویژگی منحصربه‌فردی است که در آن هیچ گردشگری احساس غریبی نمی‌کند، زیرا گردشگری در خون مردم این شهرستان است.
لاریجانی با اشاره به ورود بیش از ۵ میلیون نفر گردشگر در ۶ ماهه نخست سال جاری به رامسر تصریح کرد: ورود این میزان گردشگر یعنی اینکه دیگر در این شهرستان فقر رخت بربندد و بیکاری، اعتیاد و معضلات اجتماعی نباشد اما این در حالیست که همه این موارد در رامسر وجود داشته و ما نتوانستیم از گردشگران بهره ببریم و تنها آسیب به طبیعت و زباله عایدمان شده است.
این کارشناس گردشگری اظهار امیدواری کرد که با پیگیری‌های شهردار کتالم و ساداتشهر و تداوم این نشست‌ها فصل نوینی در گردشگری رامسر آغاز شود.
مصلحی دیگر کارشناس گردشگری حاضر در نشست‌هم‌اندیشی در این‌باره گفت: گردشگری صنعتی خرد و پولساز در دنیا بوده اما ایران نتوانسته است در این زمینه از توسعه پایدار و اشتغال‌زایی بالای آن بهره ببرد.
وی با بیان اینکه نمی‌توان اثرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گردشگری را نادیده گرفت، افزود: رامسر از دیرباز خاستگاه کنواسیون تالاب‌هاست اما آیا به مانند دیگر کشورهای عضو این معاهده بین‌المللی رشد کرده، به‌طور مسلم پاسخ این پرسش خیر است؛ زیرا زیرساخت‌های مناسب گردشگری در این شهرستان که از پتاسیل بالایی هم برخوردار است، وجود ندارد.
مصلحی اضافه کرد: بزرگ‌ترین و مهمترین اشتباه راهبردی ایران در صنعت گردشگری، استفاده از گردشگری انبوه بوده که در این زمینه مدیران استان‌های گوناگون کشور در دادن آمارهای نادرست ازهم سبقت می‌گیرند، در حالیکه دنیا از سال ۱۹۹۰، این نوع گردشگری را کنار گذاشته است چرا که این پدیده اشتباه و بدون برنامه‌ریزی تنها سبب آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی شده و بهره اقتصادی ندارد.
وی با بیان اینکه نوار ساحلی استان‌های گیلان و مازندران، پتانسیل منحصربه‌فرد گردشگری در کشور محسوب می‌شود، اظهار داشت: در طول چهل سال اخیر، نوار ساحلی روزبه‌روز وضعیت بدتری پیدا کرده و از ساماندهی شهری مناسبی برخور دار نیست.
این کارشناس گردشگری با اشاره به پیشروی ساخت‌وسازها در دل جنگل و کوه‌ها، بیان کرد: در دل جنگل و اعماق کوه‌ها، ویلاسازی‌های بسیاری دیده می‌شود؛ حال پرسش اینجاست که این مجوزها توسط چه کسانی صادر می‌شود و اگر این روند ادامه پیدا کند ۱۰ تا ۱۵ سال آینده همه داشته‌های شمال کشور نابود می‌شود.
مصلحی با بیان اینکه امروز دنیا در پی گردشگری پایدار است، خاطرنشان کرد: برای استفاده و بهره‌برداری از گردشگری نو، باید حفظ محیط‌زیست و استفاده از پساب‌های خاکستری، ایجاد راه‌های دسترسی مناسب، زیرساخت‌ها و خدمات گردشگری و بسته‌های ارزان‌قیمت مورد توجه قرار گرفته و از داشته‌هایمان به نحو احسن محافظت کنیم.
وی با اشاره به انباشت زباله در ورودی شهر رامسر در کنار ساحل گفت: اگر با این روند و این دست به فرمان در حوزه برنامه‌ریزی شهری، گردشگری و محیط‌زیست پیش برویم، نباید انتظار داشته باشیم که چیزی از داشته‌های فعلی‌مان باقی بماند.
مصلحی با بیان اینکه بیشتر تاسیسات گردشگری در شمال کشور بویژه در کنار ساحل متعلق به نهادهای دولتی و نظامی است، تصریح کرد: در این حالت چگونه می‌توان به اقتصاد گردشگری فکر کرد.
وی با تاکید براینکه شرکت‌های اقماری دولتی در بخش گردشگری باید تعطیل شده و به بخش خصوصی سپرده شود، افزود: تنها به این شیوه است که می‌توان با بهره‌گرفتن از اقامت، ترانسفر و راهنمای گردشگری به ایجاد اشتغال پایدار و توسعه آن اندیشید.
غمخوار، دیگر کارشناس حاضر در نشست هم‌اندیشی فعالان گردشگری در رامسر نیز علاوه بر زیرساخت‌ها و راه‌های دسترسی آسان و برقراری پروازهای بین‌المللی، ارائه بسته‌های ارزان قیمت در فصول کم‌مشتری سال را از دیگر راهکارهای تقویت حضور گردشگران دانست.
وی با اشاره به ساحل دریا، گردشگری دریایی را حلقه مفقوده گردشگری در شمال کشور دانست و گفت: می‌توان با احداث پلاژهای مردانه و زنانه تمیز و در قالب یک بسته کامل رفاهی، طرح دریای پیشرفته در رامسر ایجاد کرد زیرا گردشگران دوست دارند در دریای خزر شنا کنند.
غمخوار اضافه کرد: نهادینه کردن فرهنگ میزبانی درست توسط جوامع محلی از دیگر مباحثی است که باید در بسته گردشگری به آن توجه کرد.
مجتبی رضوانی، شهردار کتالم و ساداتشهر در حاشیه این نشست، گفت: بطور قطع امروز، روزی مهم و تاثیرگذار در آینده شهرستان رامسر، بویژه کتالم و ساداتشهر بوده زیرا حضور متخصصان، مدیران و اساتید گردشگری در این شهرستان زیبا سبب اثرات بسیار مهمی در روزهای آتی است.
وی افزود: همراهی امام جمعه و فرماندار رامسر در کنار حضور اساتید عرصه گردشگری، نوید می‌دهد که می‌توان در کنار هم این صنعت پولساز دنیا را در گردشگری‌ترین شهرستان شمال کشور تقویت کرده و گام‌های موثری برداشت.
رضوانی با بیان اینکه دنیای امروز، دنیای نزدیک شدن به همدیگر بوده و فاصله‌ها با رشد تکنولوژی از بین رفته است، افزود: به‌مدد فناوری نوین همه آدم‌ها می‌توانند مقصد خود را انتخاب کنند و این می‌تواند پیام‌آور بسیار خوبی در بخش گردشگری باشد.
شهردار کتالم و ساداتشهر با بیان اینکه تلفیق گردشگری با میراث در صحنه شمال کشور برای همگان آشناست، خاطرنشان کرد: ظرفیت‌های عظیمی در بخش بوم‌گردی در منطقه کتالم و ساداتشهر وجود داشته و نوار ساحلی با همه پتاسیل گردشگری‌اش، بسته‌های ییلاقی و طبیعت‌گردی از این منطقه بستری کم‌نظیر برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی فراهم ساخته است.
رضوانی با اشاره به وجود فرودگاه و شکل‌گیری ظرفیت پروازهای بین‌المللی آن در آینده، دانشگاه‌ها و آب‌های معدنی، قلعه تاریخی مارکوه و امام‌زادگان آقا پلاسید و آقا بسمل و ظرفیت گردشگری مذهبی، اظهار داشت: این‌ها تنها بخشی از داشته‌های این منطقه بوده و امیدوار هستیم که با حضور فعالان بخش گردشگری، شاهد رویدادهای خوبی در این بخش باشیم.
وی همچنین از برگزاری همایش سرمایه‌گذاری در فصل بهار در شهرستان رامسر خبر داد و گفت: در این همایش بسته‌های سرمایه‌گذاری به فعالان این عرصه معرفی می‌شود.
بدین‌ترتیب تحقق گردشگری پایدار و درآمد حاصل از آن، فرایندی منسجم است که نیازمند مدیریت آگاهانه منابع طبیعی، فرهنگی و اقتصادی و استفاده از ابزارهای مدیریتی به‌منظور پایدار کردن این صنعت بوده و برای رسیدن به آن باید زیرساخت‌های لازم ایجاد شده تا در پی آن به اشتغال پایدار برسیم.