اختصاصی مازندشورا: اشاره: تقریبا 20 ماه از به روی کار آمدن سید عیسی میری قلعه سری در شهرداری نکا می‌گذرد. در این مدت چهره شهر تغییرات مثبتی کرده که از چشم شهروندان و مسافرین پنهان نمانده است. با آنکه در این دو سال بودجه شهرداری نکا افزایش چشمگیری داشته، اما میری مشکل اصلی شهرهای کوچک را بی‌رغبتی سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری می‌داند و عامل اصلی ترس سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری به خصوص در شهرهای کوچک را ناشی از شرایط بد اقتصادی کشور می‌داند که در ارکان اقتصادی کشور سایه افکنده است، با این حال خبرهای خوبی از اعلام آمادگی چندین سرمایه‌گذار برای شرکت در پروژه‌های عمرانی شهر نکا می دهد. همچنین میری یکی از افتخاراتش در مدت کوتاه شهردار بودنش را افزایش بودجه عمرانی شهر و کاهش بودجه جاری شهرداری می‌داند که توانسته کمک زیادی به عمران و آبادی شهر بکند.
در حالی که سند (طرح جامع درآمدهای پایدار و سایر منابع مالی شهرداری تهران) در سال 1386 توسط شورای اسلامی شهر تهران به تصویب رسید و اخیرا معاون مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران عنوان کرده بود که درآمدهای پایدار شهرداری پایتخت از 12 درصد در سال 87 به 40 درصد افزایش پیدا کرده است، اما شهردار نکا معتقد است مقایسه شهرهای کوچک همچون نکا با کلانشهری مانند تهران معقولانه نیست و هزینه‌های اولیه برای ایجاد درآمد پایدار در شهرهای کوچک بسیار هنگفت است و حرکت به این سمت برای شهرداری‌ها چندان مقرون به صرفه نیست. اما به نظر می‌رسد با توجه به لزوم حرکت شهرهای پیشرو به سمت ایجاد درآمدهای پایدار، تشکیل کارگروهی برای تحقیق، بررسی و شناسایی تجربیات دیگر شهرهای کشور از جمله کلانشهر تهران ضروری به نظر می‌رسد تا با بومی‌سازی طرح‌های موفق، این ظرفیت‌ها را به شهرداری‌های کوچک انتقال داد.
میری دارای لیسانس عمران است و در میانه دهه ششم زندگی‌اش است اما از بیماری گله می‌کند که به نظر می‌رسد ناشی از فشار کاری بالا باشد. شیشه‌های شربت در کنار میزش هم حاکی از همین موضوع است. اما در ظاهر سرحال و قبراق به سوالات پاسخ می‌دهد و پس از مصاحبه نیز آماده شرکت در یک جلسه کاری می‌شود. متن مصاحبه نشریه موثق با سید عیسی میری قلعه سری در ادامه می‌آید:
افزایش دوبرابری بودجه در عرض 20 ماه
بودجه ما از سال 92 تا 94 بیش از 2 برابر افزایش داشت. سال 92 حدود 10 میلیارد و 800 میلبون تومان بودجه شهرداری نکا بود که این رقم در سال 94 به بیش از 24 میلیارد تومان افزایش یافت. پیش بینی بودجه برای سال 94 نیز 16 میلیارد و 700 میلیون تومان بود که 24 میلیارد تومان وصولی داشتیم و چیزی حدود 7 میلیارد تومان افزایش درآمد داشتیم.
صرف 60 درصد بودجه در بخش عمرانی
در قانون ذکر شده است که حداقل 40 درصد از بودجه شهرداری به مسائل عمرانی تعلق بگیرد و 60 درصد صرف امور جاری گردد. اگر از این مقدار عدول کند یعنی بودجه عمرانی از 40 درصد پایین‌تر برود آن شهرداری و شورا منحل می‌شود ولی ما در سال 94 این اعداد را کاملا برعکس کردیم. یعنی هزینه‌های عمرانی ما شد 60 درصد بودجه و هزینه‌های جاری را به 40 درصد رساندیم. تقریبا حدود 13 میلیارد و 100 میلیون تومان در بخش عمرانی در شهر هزینه کردیم.
هیچکس به فکر پل ورودی نکا نیست
پروژه پل روگذر ورودی شهر نکا متعلق به وزارت راه است و باید توسط این وزارتخانه به سرانجام برسد. اما به خاطر آنکه سال‌ها به همین وضعیت رها شده تبدیل به عقده‌ای برای شهر نکا شده و متاسفانه به نظر می‌آید هیچکس پیگیر این قضیه نیست و بلاصاحب و بلاتکلیف افتاده است. این مسئله از هر نظر به شهر ما آسیب زده است. از منظر زیباشناختی، از نظر اقتصادی-توریستی. نمیدانم چه کسی باید پیگیر این وضعیت باشد و آن را بهبود ببخشد. این وضعیت بسیار ناخوشایند است و بدتر از آن ضلع شرق شهر (خروجی شهر) است که هنوز هیچ فکری برایش نکردند. کسی که وارد شهر می‌شود و می‌خواهد به سمت بهشهر برود باید نصف شهر را طی کند، بعد نیمی از شهر را برگردد و سپس دوباره نصف شهر را برود که به انتهای کمربندی برسد و به سمت بهشهر برود. هنوز هیچ فکر برایش نکردند و طرحی هم برایش ندارند.
سد لاستیکی به زودی به بهره‌برداری می‌رسد
زمانی که شورای چهارم کارش را در سال 92 آغاز کرد، تقریبا 12-13 درصد پیشرفت فیزیکی در سد لاستیکی داشتیم و پروژه هم کاملا غیرفعال بود. پس از مذاکراتی که با پیمانکار انجام شد، پیمانکار قبلی خلع شد و پیمانکار جدیدی گرفتیم. زمانی که بنده در سمت شهردار بودم، در پایان سال 94 اقدام به انجام مناقصه و جذب پیمانکار جدید کردیم که الان بالای 90 درصد پیشرفت فیزیکی داریم. بتن ریزی تکمیل شد و فقط مانده احداث پمپخانه و نصب لاستیک که پیمانکار قرار شد این هفته شروع کند. تقریبا تا پایان شهریور تکمیل می‌شود.
در مورد پل سی متری، طرح به اتمام رسید و اسناد مناقصه آماده است و هفته دیگر به امید خدا مناقصه برگزار می‌شود تا پیمانکار جدید مشخص شود و شروع به کار کند.
شهرداری‌ها شیر بی یال و دم و اشکم شده‌اند!
در مورد لایحه مدیریت شهری و دادن اختیارات بیشتر به شهرداری ها، نوشتن طرح خیلی مهم نیست. مهم این است که چه مقدار از این طرح دفاع کنند و چه مصوبه‌ای بگیرند. الان شهرداری‌ها تبدیل به شیر بی یال و دم و اشکم شده‌اند! همه جور ازش زدند و انتظار معجزه از شورا و شهرداری دارند. همه شاخ و برگ‌ها را از شهرداری‌ها جدا کردند و بعد انتظار دارند شهر را زیباسازی بکنند و پروژه‌های عمرانی هم اجرا کنند و مسائل اجتماعی و فرهنگی هم حل کنند در حالی که هیچ ابزاری هم بهشان ندادند. حتی اصناف و آب و فاضلاب هم ازش گرفتند. نیروی انتظامی هم ازش گرفتند و قانون را روز به روز علیه شهرداری‌ها می‌کنند. کمیسیون ماده صد اختیاراتی ندارد و ما حتی نمی‌توانیم عوارض خودمان را وصول کنیم. آنقدر قوانین را برای شرکت آب و گاز محکم کردند که آنها می‌توانند برای 10 هزار تومان آب و گاز را قطع کنند ولی ما برای طلب میلیاردی نمی‌توانیم کاری کنیم. قوانین انقدر برای شهرداری‌ها ضعیف شده که شهرداری‌ها مشکلات بسیاری دارند و بعید می‌دانم اختیاراتی به شهرداری بدهند.
شرایط برای سرمایه‌گذاران مناسب نیست
آنچه در شهرهای کوچک برای ایجاد درآمد پایدار در درجه اول اهمیت است، سرمایه گذاری اولیه است که باید کلان باشد تا در درآمد پایدار به صرفه باشد. تهران و شهرهای بزرگ قابل مقایسه با اینجا نیست. باید در ابتدا یک پروژه بزرگ تعریف کنیم و بتوانیم از درآمدی که کسب می‌شود تمام هزینه‌ها را پوشش بدهد. خب حالا چه اتفاقی می‌افتد؟ شهری که در کل یک سال 13 میلیارد بودجه عمرانی دارد مگر چقدر می‌تواند در بخش درآمدهای پایدار سرمایه گذاری کند؟
به شخصه هفت سال در حوزه سرمایه‌گذاری به عنوان مشاور به صورت حرفه‌ای و تخصصی کار کردم. شرایطی وجود دارد که سرمایه‌گذاران در کل کشور تمایلی به سرمایه‌گذاری ندارند. در مناطق آزاد چقدر سرمایه گذار آمده؟ در شهرک‌های صنعتی چه میزان سرمایه گذار در سطح کلان جذب شده است؟ سرمایه‌گذاران در کدام بخش نکا و به چه امیدی سرمایه گذاری بکنند؟
شهرک صنعتی شهر نکا جدا از ما است و فقط در حریم شهر واقع شده است. اما شهرک صنعتی نکا مانند تمام شهرک‌های صنعتی کشور دچار رکود است و بخش اعظم آن خوابیده و بخش بسیار جزئی از آن فعال است.
ورود سه سرمایه‌گذار به نکا
علیرغم تمام این مسائلی که عرض کردم این نوید را بدهم که ما سه تا سرمایه گذار به شهر آوردیم و آماده سرمایه گذاری هستند و در پای قرارداد هستیم و تقریبا نهایی شده است. شرق مازندران علیرغم پتانسیل‌های بالایی که دارد اما متاسفانه به جایگاه واقعی خود نرسیده است. مذاکراتی که انجام دادیم و پیگیری‌هایی که در سال 95 شد و شاید بالای 50 یا 60 جلسه مشترک با سرمایه گذاران داشتیم و همراه مشاوران از طرح قرمرض و طرح مروارید و سطح شهر بازدیدهایی انجام دادیم. مبادلات افکار انجام شد و الان سه گروه سرمایه‌گذار آماده سرمایه گذاری هستند که فقط باید روند اداری‌اش طی شود.
امساک ادارات دولتی در واگذاری طرح‌ها
الان 20 ماه است که من شهردار هستم و به جد پیگیر مسئله قرمرض هستم اما هنوز حل نشد. بسیار جالب است که ادارات دولتی در واگذاری طرح‌ها به یکدیگر به نسبت بخش خصوصی بسیار امساک می‌کنند. جالب هم اینجاست که بخش خصوصی غالبا بعد از مدتی کار را نیمه تمام گذاشتند و رفتند. قرمرض با وجود اینکه در اختیار ما نیست داریم در آنجا خدمات می‌دهیم زیرا احساس مسئولیت می‌کنیم ولی امیدوارم زودتر این واگذاری انجام شود تا سرمایه‌گذارانی که منتظر هستند سریعتر کار خود را شروع کنند.
انتخاب شهردار توسط مردم در شهرهای بزرگ خوب است
فکر می‌کنم با توجه به وضعیتی که در شهرهای بزرگ (بالای 200 هزار نفر جمعیت) است و بحث قومی و قبیله‌ای وجود ندارد، در آن شهرها انتخاب شهردار توسط مردم بهتر است. اما در شهرهای کوچک آسیب است به خاطر اینکه قومی قبیله‌ای فکر می‌شود و معلوم نیست شهرداری که انتخاب می‌شود اصلح باشد یا خیر اما برای شهرهای بزرگ به شخصه با انتخاب شهردار با رای مستقیم مردم موافقم.
در پی انتقال مطالبات به نماینده هستیم
جلسه‌ای در دفتر شورای اسلامی با نماینده جدید داشتیم و یک سری مبادلات فکری انجام شد. الان هم پیگیر هستیم که یا در تهران و یا در منطقه با آقای شاعری جلسه‌ای داشته باشیم و مطالبات را انتقال بدهیم. یک سری مطالبات هم داشتیم و پیگیری‌ها انجام شده و هماهنگی‌ها انجام شده ولی امیدواریم این همکاری‌ها را توسعه بدهیم.
این مطلب در ششمین شماره نشریه موثق (14 شهریور 95) منتشر شد
