مازند شورا: روابط عمومی استانداری مازندران به نقل از علی نبییان معاون عمرانی خود مدعی شد که جذب نیرو در 15 شهرداری استان با برگزاری آزمون استخدامی در دستور کار قرار دارد. با همه احترامی که برای معاون عمرانی استانداری قائل هستیم اما اظهارات ایشان، این سوأل را در ذهن تداعی کرد که طی 15 سال گذشته چه تعداد نیرو، 
با کدام ملاک و معیار ارزیابی و همچنین آزمون جذب شهرداری ها شده اند؟ شما مدعی هستید که شهرداری ها بدون مجوز قانونی اقدام به جذب نیرو کرده اند حال بفرمائید شما چه برخورد قاطعانه ای با متخلفین در این حوزه داشته اید؟ کدام شهرداری ها چه تعداد نیرو را با چه ملاک و معیاری جذب کرده اند؟ نقش شورائیان در جذب نیرو و نقش استانداری مازندران در برخورد با متخلفین و بالاخره نقش مدیران و مسئولین استانداری در جذب نیروهای شهرداری ها چه بوده است؟
در این استان دهها سال است که سابقه جذب نیرو آنهم بدون ظوابط قانونی در شهرداری ها موجود است شما پیش از جذب نیروی جدید لطف کنید به مردم شفاف گزارش دهید هم در زمان مسئولیت های قبل از خود و هم در زمان مسئولیت فعلی چه تعداد نیرو با کدام ملاکی جذب شهرداری ها شده اند. در واقع اگر تخلفی بوده شما به عنوان ناظر اول پیگیری با متخلفین چه برخوردی با آنها داشته اید؟ نگارنده برای تکمیل این مقاله خاطر نشان می سازد در بحث استخدام نیرو در شهرداری باید توجه می شد که اگر دولت مجوز استخدام داده بود و شهرداری از منابع داخلی دورن سازمانی خود درصدد اقدام به استخدام نیروی جدید می کرد، اشکال قانونی وجود نداشت اما این روال قانونی انجام نشد. بر طبق ماده ۸۲ مکرر ۳ قانون در تمامی موارد شوراهای اسلامی در شهرها اجازه بکارگیری نیرو و دخل و تصرف در مراحل جذب و استخدام نیرو انسانی در شهرداری ها را ندارند و نمی توانند در این امر دخالت کنند در صورت نیاز شهردارها به جذب نیروی انسانی باید تمامی مراحل و جذب آنها در قالب دستورالعمل های قانونی و مقررات مربوطه به انجام می رسید و شهرداران می بایستی از هرگونه جذب و استخدام غیر قانونی و بودن مجوز خودداری می کردند که لااقل این مورد در ادوار گذشته شوراهای شهرهای مازندران صورت نگرفت چرا استانداری مازندران در این خصوص وارد عمل نشد و جلوی این تخلفات را نگرفت.
در پایان یادآوری می شود خسارات اصلی جذب نیروهای غیر قانونی و مازاد در شهرداری ها را که عمدتاً متصل به مدیران و مسئولین هستند متوجه شهروندانی است که برای تأمین نیازهای شهر و خواستگاه عمومی شان با پرداخت عوارض باید حق و حقوق این پرسنل را پرداخت کنند حال آنکه حضور اینگونه نیرو در شهرداری ها به هیچ عنوان مورد نیاز این نهاد اجتماعی نمی باشد البته ما قصد نداریم در خصوص جذب نیروهای غیر بومی در شهرداری ها و همچنین نیروهای غیر تخصصی در این نهاد اجتماعی مطالبی را در این مقاله عنوان کنیم چرا که این موضوع خود بیان داستانی دیگر را می طلبد که انتشار آن در این مقوله نمی گنجد.
شعبان وفایی نژاد