اختصاصی مازندشورا: پيش تر اشاره شد كه عليرغم ساخت و سازهاي وسيع در ساري، هنوز جمعیت گسترش یافته ساکن در نقاط مختلف شهر به زير ساخت هاي آموزشي، درمانی، فرهنگي، تجاري و تفريحي دهه ٤٠ و ٥٠ در مركز قدیمی و ضیق شهر وابسته است و بايد براي این وابستگی پرمزاحمت که منشا بسیاری از مشکلات ترافیکی شهر نیز هست چاره اي مناسب انديشيد. اولين راهكار براي حل اين مشكل را استفاده به هنگام و بهینه از فرصت بازآفريني که توسط دولت تدبیر و امید با جدیت دنبال می شود بيان كردم. در اين نوشته به راهكار ديگري برای حل مشکلات شهر مرکز استان اشاره مي كنم.
كمر بندي های شرقی و غربی ساری كه سه راه جويبار را به پل تجن وصل مي كنند در اثر تغییرات مهمی که در اطرافشان اتفاق افتاده است عملا کارکرد خود به عنوان کمربندی را از دست داده اند و نباید کمربندی تلقی شوند. و آنچه مهم است اینست که ما باید هر چه سریع تر به تغییری که در عمل اتفاق افتاده است واکنش مناسب نشان دهیم. بخشی از این واکنش انجام پیگیری های لازم برای تاسیس کمربندی جدید به جای کمربندی غربی - مانند آنچه برای کمربندی شرقی انجام شده است - می باشد.
بخش دوم واکنش مذکور به برنامه ریزی ها و طراحی های لازم برای مدیریت پروژه های مهم شهری و سوق دادن آنها به سمت کمربندی های تغییر هویت یافته است. زمين هاي وسيع دو طرف این مسیر چهار کیلومتری پتانسيل میزبانی فروشگاههاي بزرگ، بيمارستان ها و مراكز درماني مدرن، مجموعه هاي ورزشي، آموزشي و اداري بزرگ را دارند كه تاسيس آنها هم به نيازهاي ساكنان مناطق حاشيه ساري به بهترين فروشگاههاي مدرن و ساير زيرساخت هاي شهري پاسخ مي دهد و انها را از رفت و آمدهایی پر دردسر و دردساز به مركز ضيق شهر بي نياز مي كند و هم يك مركز آبرومند تجاري- تفريحي در مرکز استان ايجاد مي كند كه شهروندان قائم شهر، جويبار، مياندرود و نكا هم به آن دسترسي آسان خواهند داشت. آنچه بسیار مهم است و نکته اصلی این نوشتار است جهت گيري برنامه ريزان و سياستگزاران شهري برای عملیاتی کردن این تبدیل است.
شهرداري بايد از هم اكنون با اين جهت گيري تقاضاهای موجود برای ساخت فروشگاهها و مجتمع هاي تجاري بزرگ در ساری را هوشمندانه به کمربندی شمالی هدایت کند و حتی مهم تر از آن با سفارش دادن پروژه های مبتنی بر طراحی های کارشناسانه و مناسب نقش مدیریتی خود را ایفا نماید!