اختصاصی مازندشورا: شوراهای اسلامی شهر و روستا به عنوان یک نهاد مردمی که به عنوان پارلمان محلی در مدیریت شهری نقش تعیین کننده‌ای دارند، از اهمیت بالایی برخوردارند. شوراها نقش ریل گذاری تصمیمات شهرداری را ایفا می‌کنند و می‌توانند با تصمیمات درست و منطقی شهر را به سوی یک شهر آرمانی و توسعه یافته رهنمون سازند و رضایت و آرامش شهروندان را به ارمغان بیاورند. بنابراین شوراها بر حسب وظایفی که قانون برایشان تعیین کرده است از قدرت و اراده عمل بالایی برخوردارند.
نظام جمهوری اسلامی که برپایه مردمسالاری دینی شکل گرفته است، نقش شهروندان یک شهر و کشور را برای انتخاب سرنوشت خود پررنگ کرده است و تعیین مدیریت را به دستان مردم داده است تا جلوه بارز حکومت مردم بر مردم باشد. انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر که حدود یک ماه دیگر برگزار می شود، گواه این مدعاست. جایی که بیش از دویست هزار نفر در سراسر کشور خود را داوطلب عضویت در شوراهای اسلامی شهر و روستا کرده‌اند.
در شهر ساری نیز 181 نفر آمادگی خود را برای حضور در شورای اسلامی این شهر معرفی کرده‌اند. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که تمام این افراد به راستی شایستگی عضویت در شورای اسلامی را دارند یا خیر؟ چه تعداد از این افراد تخصص و تجربه لازم را برای در دست گرفتن عنان مدیریت شهری را دارند؟ براساس چه دانش و علمی این تعداد از افراد خود را لایق نشستن بر روی کرسی‌های شورای اسلامی شهر کرده‌اند؟ البته بسیاری از افراد متخصص و خبره که توانایی اداره شهر را دارند وارد عرصه رقابت شده‌اند اما اگر سوابق کاری و تعداد قابل توجهی از کسانی که داوطلب ورود به شورای اسلامی شده‌اند را بررسی نماییم، به این نکته پی می‌بریم که نه تنها هیچگونه شناختی از قوانین و اصول مدیریت شهری ندارند، بلکه حتی تجربه مدیریت یک شرکت یا یک نهاد کوچک نیز در سوابق کاریشان وجود ندارد. با این وجود براساس چه پشتوانه‌ای تصمیم گرفتند که وارد این عرصه خطیر شوند؟
شهروندان آگاه شهر ساری باید در نظر داشته باشند که یک دوره شورای اسلامی جای آزمون و خطا نیست و کسانی که اصلح هستند باید وارد این جایگاه شوند. این وظیفه تک تک شهروندان است که آگاهانه و با مطالعه دقیق اشخاص مورد نظر خود را انتخاب کنند و کسانی را برگزینند که تخصص، تعهد و تجربشان به اعتلای شهر کمک کند.