مازندشورا:به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان نوشهر، مسعود پزشکیان چهارشنبه‌شب در آیین جشن روز بهورز در این شهرستان با اشاره به اینکه بهورزان ما عدد و رقمی هستند و علاوه بر اینکه عادل هستند و همه مردم را پوشش می‌دهند و فرقی بین پولدار و فقیر نمی‌گذارند، درست نیز مدیریت می کنند، اظهار کرد: ما در بیمارستان این کار را نمی‌کنیم و در هیچ جایی در دولت چنین رصد علمی کارشناسی شده پیدا نمی‌کنید و این خیلی با ارزش است.

وی افزود: در سیستم مدیریت اگر داده و عدد و رقم کنترل نشود به جایی نمی‌رسد و بنابراین کنترل عدد و رقم بسیار حائز اهمیت است.

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: اگر اطلاعات و داده ما مانند خانه بهداشت و بهورزی باشد این اتفاقات نمی‌افتد و جایی باشد که همه داده‌ها و اموال شخص ثبت شود،کار سختی نیست و بی‌دلیل و بدون مدرک سند زده نمی‌شود و بنابراین خیلی راحت می‌توان مدیریت کرد.

این مسؤول با اشاره به اینکه کار بهورزی خیلی با ارزش‌تر از کار خیلی از متخصصان پزشکی است، اظهار کرد: امید به زندگی، عمر را طولانی‌تر می‌کند و یک بهورز امید 70 ساله  می‌دهد ولی ما نمی‌بینیم.

پزشکیان با تأکید بر اینکه مدیران ما باید از بهورزان درس مدیریت یاد بگیرند، اظهار کرد: در یک روستا بهورز از همه چیز بچه تا پیرزن و پیرمرد خبر دارد که هیچ مدیری چنین اطلاعاتی ندارد.

وی یکی از اولویت‌ها در خانه بهداشت را ثبات و ماندگاری عنوان کرد و افزود: در مجلس به دنبال این هستیم تا سرانه هر شهر را به خود آن بدهند زیرا وقتی سرانه بهداشت و درمان به همان منطقه داده شود پول همان منطقه هزینه می‌شود ولی اینکه سهم یکی شهر و روستا در جایی دیگر صرف شود بی‌عدالتی است و بنابراین اگر نیرویی خواست برود در جایی دیگر کار کند می‌تواند برود اما حق ندارد آن پول را ببرد چون پول مال همان منطقه است.

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بهورزی ساختاری است که براساس عدالت به همه مردم به یک کل مشخص داده می‌شود و در هرجای ایران که باشد خدمات را با کیفیت می‌گیرد.

این مسؤول اظهار کرد: دعوا در مجلس بر سر این است که طرف تخصص می‌گیرد ولی در آن منطقه نمی‌ماند در حالی که ما در تهران تخصص نمی‌خواهیم بلکه در سیستان و بلوچستان، کردستان، اهواز و... نیاز داریم.

پزشکیان بیان کرد: سیستم بهداشت و درمان ما اگر در منطقه رشد کرده است به خاطر ساختار این شبکه و تلاش‌های بهورزان است ولی یکی از مشکلات ما این است که آدم‌هایی برای ما گاهاً تصمیم می‌گیرند که سواد لازم را ندارند و نمی‌دانند.

وی درباره بحث‌های اجتماعی خیلی راحت پشت تریبون می‌گوییم فلان کار را بکنید ولی این ‌همه مسائل اجتماعی از کجا آمده است، گفت: این ‌همه بدبختی از بی‌سوادی و از جهل ما است و اگر درست نقشه را اجرا می‌کردیم آیا به اینجا می‌رسیدیم؟ پز دادیم، خراب کردیم ولی باز هم  قبول نداریم که خراب کردیم و ادامه می‌دهیم، ما باید بدانیم جایی که نمی‌دانیم نباید حرف بزنیم بلکه باید کارشناس حرف بزند.

86019/ع