مازندشورا:به گزارش خبرنگار مهر، مسعود مدینه شنبه شب در جلسه شورای شهر ساری با اشاره به گسترش شبکه اطلاع‌رسانی در کشور، خصوصا در جامعه ورزش، گفت: اکنون کمتر کسی را می‌توان یافت که از وجود استعدادهای ورزشی در مازندران بی‌خبر باشد و مازندران بار سنگین میادین بین‌المللی، جهانی، آسیایی و المپیک را به دوش می‌کشد.
رئیس شورای اسلامی شهر ساری با بیان اینکه مازندران به تنهایی به انداره چند کشور در المپیک مدال‌آور بوده است، خاطرنشان کرد: اما سکان‌داران ورزش، از گذشته تاکنون، حتی اندکی از دین بزرگ خود به مازندران را که به ورزش کشور دارد، ادا نکرده‌اند.
مدینه با بیان اینکه همه به استعدادهای ورزشی استان واقف بوده و به آن اذعان داشته‌اند، افزود: همین امر موجب شده همواره وعده‌های بزرگ ورزشی و گسیل اقدامات دهند که البته به‌ندرت محقق شده است.
وی ادامه داد: اتفاق نادری که در این سال‌ها شاهد آن هستیم، این است که ساری به جای آنکه به یمن مرکزیت، محرومیت کمتری در زمینه ورزشی داشته باشد، بلعکس به شاخص محرومیت‌های ورزشی در استان تبدیل شده، به گونه‌ای که میزان توجه به شهرهای دیگر بعضا افزون‌تر از مرکز استان است.
وی میزان رشد ۲ درصدی امکان ورزشی در ساری را فاجعه‌بار دانست و افزود: این درحالیست که در دیگر شهرهای استان، به تناسب موقعیت، وسعت و جمعیت از رشد به مراتب بیشتری در مقایسه با ساری برخوردارند و در این رابطه چیزی که مایه تاسف ماست نه رشد توسعه ورزشی دیگر شهرها که بی‌اعتنایی به ورزش و استعدادهای مرکز استان است که برای سرمایه‌های ورزشی شهر انگیزه‌کش است.
مدینه تأکید کرد: مرکز استان همانطور که بخاطر مرکزیت سیاسی و اداری، انبوهی از هزینه‌ها و مشکلات استان و ناملایمات ناشی از آن را به دوش می‌کشد و ناگزیر از سرویس‌دهی به استان است، باید از مواهب مرکزیت یعنی تمرکز امکانات مربوط به بخش‌های صنعتی، علمی، دانشگاهی و فرهنگی، هنری، حمل و نقل، اقتصاد و همچنین ورزش بهره ببرد تا بتواند پاسخگوی اقدامات مرکزیت باشد اما در مازندران این امر به گونه دیگری است.
رئیس شورای اسلامی ساری با اشاره به میزبانی ساری در جام تختی در سالن سید رسول و باز ماندن بسیاری از علاقمندان به کشتی، یادآور شد: پس از این امر، احداث سالن ۱۲ هزار نفری در دستور کار قرار گرفت و حتی کلنگ آن نیز پر سروصدا به زمین زده و مقرر شد تا این سالن ظرف ۶ ماه به بهره‌برداری برسد و با گذشت ۳۷ سال هنوز پروژه مذکور محقق نشده و هضم این امر بسیار دشوار است.
مدینه با بیان اینکه پیش از انقلاب بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی شمال کشور هلال احمر و چند سالن ورزشی شاخص در ساری بوده است و تنها شهر مازندران بود که در لیگ فوتبال کشور نماینده داشته است، افزود: امروز به‌جای بهبود، همان امکانات نیز از کف رفته و فضاها یکی بعد از دیگری غیرقابل استفاده شده است.
وی با اشاره به اینکه پس از انقلاب اسلامی هیچ ساخت‌وسازی برای ورزش ساری انجام نشده است، خاطرنشان کرد: این در شرایطی است که در بهشهر، بابل، قائم‌شهر، زیراب، نور، جویبار و محمودآباد، حتی شهرهای کوچک و جدیدالتاسیس مانند کیاسر فضاهای مناسب ورزشی احداث و تجهیز گردید که بعضا از استانداردهای خوبی نیز برخوردار هستند.
مدینه با بیان اینکه در چندسال گذشته توسط بخش خصوصی تعدادی از زیرزمین‌ها به‌صورت کاملاً غیراستاندارد به سالن‌های ورزشی تبدیل شده، گفت: اساسا نمی‌توان نام مکان‌های ورزشی روی این سالن‌ها گذاشت و از طرفی برخی از ادارات و سازمان‌ها نیز به تناسب فضاهایی را برای کارکنان خود فراهم نموده که قابلیت استفاده عام ندارد.
رئیس شورای شهر ساری با بیان اینکه مرکز استان رکوردار کلنگ‌زدن‌های فضاهای ورزشی است که عملیاتی نشده است، از جمله آنها به بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی اداره ورزش و جوانان، بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی کارگران، بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی دانشجویان و نیز سالن ۱۲ هزارنفری سرپوشیده اشاره کرد و افزود: دلیل عدم تحقق پروژه‌ها، نبود اعتبارات بیان می‌شود و لذا باید از مسئولان پرسید که چرا این امر مختص ساری است و در دیگر شهرها اینگونه نیست.
وی ادامه داد: شهروندان مرکز استان که از تبعات مرکزیت از ترافیک گرفته تا مسائل زیست محیطی و انوع خدمات را باید متقبل شوند، اما در زمان تخصیص اعتبارات و امکانات باید محدودیت‌ها و بهانه‌جویی‌ها را تحمل کنند.
مدینه در رابطه با تأمین اعتبار سالن سرپوشیده ساری گفت: در خلال آمد و شد ۷ استاندار، ۷۰ بار با دولت مکاتبه شد و برخی طرح‌های نیمه‌کاره نظیر پیست موتور سواری سال‌هاست که نیمه‌کاره رها شده و استادیوم شهدای ساری با پنج بار افتتاح همچنان نیمه‌کاره است.
مدینه با بیان اینکه امروز ساری فاقد سالن‌های اختصاصی فوتبال، والیبال، کشتی، هندبال، جودو، بوکس، کاراته و شمشیربازی است که اعتبارات اداره ورزش و جوانان کفاف حداقل‌ها را هم نمی‌دهد، افزود: تنها سالن ورزشگاه قابل قبول برای برگزاری مسابقات سالن سیدرسول حسینی نیز به لحاظ فنی و اصول ورزشی کاملا غیر استاندارد است.
وی با اشاره به اینکه ساری از حیث استانداردهای ورزشی در ضعف مفرط است،افزود: اما استعدادهای ورزشی نامداری دارد و دامنه این بی‌توجهی به‌قدری زیاد شده که حتی تلاش خودجوش افراد این عرصه را نیز تحت تاثیر می‌گذارد و ظاهراً سلامت کالا و اجناس برای مسئولان بیشتر از سلامت و نشاط نسل پایه است.
مدینه، علاوه بر محرومیت‌ها به کاستی‌ها مدیریتی نیز اشاره کرد و از جمله تکالیف شورا برای رفع مشکلات به استفاده از اختیارات قانونی و بضاعت شورای اسلامی شهر برای دفاع از حقوق مردم ساری از جمله در رابطه با ورزش و سلامت، استفاده از توان نظارتی شورا برای قرار دادن مطالبات ورزشی شهر در کانون توجه مسئولان، برنامه‌ریزی برای هماهنگی و تشریک مساعی همه مدیران ذیربط برای تعیین یک راهبرد و سازوکار عملیاتی برای توسعه و اعتلای ورزش و پیگیری مطالبات بر زمین مانده اشاره کرد.
وی بااشاره به تعطیلی بسیاری از باشگاه‌ها در ساری، تحقق ۲ درصدی اماکن ورزشی شهر ساری، در شهری که بیش از ۶۰ درصد جمعیت آن زیر ۳۵ سال است را جنایت در حق نوجوانان و جوانان دانست و آن را فاجعه برشمرد.