فرهنگ ذیل سیاست و اقتصاد نیست
عضو شورای شهر ساری در آغاز صحبت گفت: فرهنگ ذیل سیاست و اقتصاد نیست؛ ای‌بسا سیاست و اقتصاد ذیل فرهنگ هستند. بنابر این تعریف ما زمانیکه یک حوزه‌ی فرهنگی مختص فعالیت‌های فرهنگی داریم که یک اعتباری برای آن تخصیص می‌دهیم، زمانی‌هم ما فرهنگ را جامع‌تر از آن تعریفی که داریم می‌بینیم. برای مثال همه‌ی پروژه‌های ما، همه‌ی فعالیت‌های ما باید دارای پیوست فرهنگی باشند. همانطور که وقتی پلی ساخته میشود چون سازه‌ی عمرانی محسوب می‌گردد باید دارای پیوست فرهنگی باشد یعنی باید دارای تناسب ملی و اسلامی در این مدل ساختمانی دیده شود. معنای فرهنگ در اینجا مشخص می‌گردد.
وی افزود: در اینجا ممکن است اعتباری تخصیص داده نشده باشد، حتی اعتبار معنایی ندارد. اینجا نقش بنیان فرهنگ هست که در مدل سازی‌ها، در ساخت و سازها سبقه‌ی فرهنگی اعمال شود. بحث فقط مسائل مالی و بودجه‌ای نیست. زمانیکه با این دید به مسائل فرهنگی می‌نگریم به این نتیجه می‌رسیم که همه‌ی فعالیت‌های مدیریت شهری نیاز به پیوست فرهنگی دارند. زیباسازی شهری، مبلمان شهری، ساخت و سازهای شهری، پل‌ها، زیر گذرها و رو گذرها همه نیاز به پیوست فرهنگی دارند. همه‌ی اینها معنای نگاه ما به مفهوم فرهنگ هستند.
طرح ها باید پاسخگوی نگاه فرهنگی ما باشند
کوروش یوسفی با اشاره به بودجه فرهنگی سال گذشته مطرح کرد: سال 96 آن چیزی که در بودجه سال قبل یعنی شورای چهارم تصویب شد میزان 23 میلیارد تومن برای فعالیت‌های فرهنگی، ورزشی و اجتماعی بوده است. بالاخره مدیران میانی و مدیران ارشد حوزه‌ی مدیریت شهری به این نتیجه رسیدند که فرهنگ در صدر همه‌ی فعالیت‌ها قرار دارد. این دغدغه‌ی اصحاب فرهنگ این شهر است و این دغدغه درست هم می‌باشد. این مسیر توسط شهرداری ایجاد شده که گوش شنوایی باشد که اگر طرحی دریافت میشود برای مثال پارک ملل دو از ابتدا طرحش ریخته میشود، طراح باید بداند که پاسخگوی نگاه فرهنگی که ما می‌خواهیم را اعمال کند. این کار سختی بود که در سالیانه متمادی در حال جا افتادن می‌باشد.
وی ادامه داد: این روزها در گزارشی که خود شهردار می‌دهد عموما گفته میشود که با توجه به مسائل فرهنگی و پیوست فرهنگی تایید گردید. این پیشرفته بزرگی است چرا که این واژه پیوست فرهنگی بر بسیاری ناشناخته بود اما حالا از الویت‌های ساخت و ساز به حساب می‌آید. حتی دیده میشود که برای ساخت یک پارک نیز مسائل فرهنگی دیده میشود.
به شدت به فرهنگسرا نیاز داریم
رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر ساری تصریح کرد: اگر از ما سوال شود که بزرگترین معضل فرهنگی ما چیست من می‌توانم با قاطعیت عرض کنم که مشکل ما در حوزه‌ی فرهنگی زیر ساخت‌های فرهنگی است. ما به فرهنگسرا به شدت نیاز داریم. ما در استان چقدر فرهنگسرا داریم؟ چقدر باشگاه ورزشی یا سرای موسیقی داریم که زیر ساخت فرهنگی شهر محسوب میشود و با این بودجه باید طراحی میشد که نشد. اولین الویت ما در تعیین بودجه‌ی 97 پس از نشست با معاونت فرهنگی و معاونت عمرانی به طور جداگانه به این تصمیم رسیدیم که باید شروع کنیم به رفتن به سوی تامین زیرساخت‌های فرهنگی. بنده بسیار فکر کردم به این نتیجه رسیدم که ما بودجه‌ی 97 را شفاف کنیم و اگر توانستم این روش را از مراحل قانونی طی بکنم مطمئنا بودجه 97 را در اختیار مردم و رسانه‌ها قرار خواهم داد.
سرای تداوم به ثمر خواهد نشست
این عضو شورای شهر ساری در ادامه گفت: کمیسیون فرهنگی روی سه بخش در حال نظارت است. بخش فرهنگی 8 میلیارد تومن بودجه داشته است. بخش ورزشی حدود 6.5 میلیارد تومن و بخش دیگر فرهنگی و ورزشی و اجتماعی است که 2 میلیارد برای این سه، که حدود 1 میلیارد باقی مانده هم به روابط عمومی ها تخصیص داده شد. شاخص‌های رویکردی هزینه‌ها مشخص می‌باشد. در صورت گرفتن رضایت از سوی این عزیران اقدام به شفاف سازی هزینه‌ها خواهم کرد و شما می‌توانید سال بعد با زیر ذره بین قرار دادن هزینه‌های انجام شده توان انتقاد درست از آن را خواهید داشت. در سال 93 روی موضوع سرای تداوم بسیار فکر شده، افراد از روی یک تجربه‌ی میدانی به این نتیجه رسیده‌اند که باید سرای تداوم شکل بگیرد. من خودم و دوستان من در دوره‌ی چهارم طی سفری به بازدید از سرای محله در تهران رفتیم. خروجی آن را دیدیم و با توجه به نیازسنجی‌هایی که آنها می‌کردند با تجربه به این نتیجه رسیدیم که سرای تداوم به ثمر خواهد نشست. امروز شاهد آنیم که بهترین مکان برای بسیاری از فعالیت‌هایی که ممکن است ما نیاز به فضای زیرساختی در حوزه‌ی فرهنگی اجتماعی داشتیم سرای تداوم را باید ببینیم. شما وقتی به کلاس آموزش خانواده، تربیت فرزند، بحث زناشویی می‌روید و مسائلی ازین قبیل جایش در سرای تداوم است. من به روزی به بازدیدی سر زده رفتم و شاهد آن بودم که حدود صد نفر مادر در حیاط نشسته و عده‌ای دیگر در کلاسی در حال آموزش دیدن میباشند. پس از صحبت با عده‌ای از مادران متوجه شدم که بچه‌های آنها در کلاس در حال آموزش نقاشی دیدن میباشند. این کلاس نقاشی بهانه‌ای است برای ما تا به مادران سرفصل‌های آموزشی خود را مانند ترافیک شهری یا تفکیک زباله بیاموزیم. کجا میتوان این سرمایه را پیدا کرد که مادر وقت بگذارد به بهانه‌ی آنکه بچه در حال آموزش دیدن می‌باشد به مادر هم آموزش دهیم.
سرای تداوم مرکز آموزش مردم است
وی با اشاره به ساز و کار فعالیت سراهای تداوم گفت: ما 6 مرکز داریم که در دو شیفت کار می‌کنند و مجموعا 12تا فعالیت زمانی داریم که از نظر من باید بیشتر میشد. بنابراین مرکز آموزش مردم همین سرای تداوم می‌باشد. ماهم این قول را می‌دهیم که سرای تداوم با قدرت تمام به کارش ادامه خواهد داد و از نظر قانونی هم مشکلی دیده نمی‌شود. آقای رئیس جمهور در تدوین برنامه‌ی ششم 3 بحران را به عنوان بحران ملی اعلام کرد. بحث آب، بحث انرژی و مسائل زیست محیطی. در ایران یک بحران به اینها اضافه میشود که بحث اشتغال است. اگر از نگاه برنامه‌ای و عاقلانه به آن نگاه کنیم بالاخره ما باید متناسب با چابکی، نیروی انسانی در شهرداری ببینم. منطق این را می‌گوید. اما از یک زاویه‌ای اینکه بالاخره من این را در ملاقات عمومی دریافتم و این درد و رنج و مشکل را در مردم دیدم که امروز مردم را شاید از روی گرسنگی به شکلی خود را قانع بکنند ولی از روی بیکاری نمیتوانند قانع بکنند.
با احداث پارک ملل حدود 60شغل ایجاد کردیم
کوروش یوسفی در پایان ضمن تاکید بر مدیریت درست منابع انسانی افزود: اگر ما بتوانیم مدیریت درستی بر این نیروی انسانی داشته باشیم که سرمایه‌ی ما محسوب میشود، در حوزه‌ی شهرداری خوب مدیریت کنیم، از این انرژی جوانی تحصیل کرده‌هایی که در سطح کارشناس می‌توانند فعالیت کنند استفاده کنیم و میدانگاهی برای آنها درست کنیم تا این ظرفیت‌ها جوشش و خروش خود را نشان دهند می‌توانیم به حل این مشکل تا حدودی بپردازیم. سازمانی موفق است که چابک باشد، خودسپاری داشته باشد، نقش نظارتی آن از نقش اجرایی‌اش بیشتر باشد. این ماهیت یک سیستم درست است. ما پارک ملل را ایجاد کرده‌ایم و توانستیم به طور مستقیم و غیر مستقیم حدود 60 شغل را ایجاد کنیم. پارک ملل دو هم با پیوست اشتغال الویت اول ماست. این پیوست به این معنا نیست که ما کارمند جذب کنیم. به این معنی است که اگر در پارک پنج رستوران زده میشود، 100 دکه زده میشود، ابزار ورزشی و تفریحی وارد میشود به جوانان شهر واگذار شود. شهرداری‌ها دوجور نیروی انسانی را جذب می‌کنند، یک سری شرکتی‌هایی میباشند که حجمی هستند. طرف قرارداد می‌بندد با تعداد نیروی انسانی مشخص. مشکل اینگونه قراردادها این است که کارشناسی شده نمی‌باشد. اما یکسری جذب‌ها توسط خود شهرداری‌ها انجام میشود که جذب به صورت آزمونی و کارشناسی شده می‌باشد.
همچنین می توانید از طریق لینک زیر، این مصاحبه را در دو هفته نامه موثق مطالعه کنید:
دانلود بیست و دومین شماره نشریه موثق
