اختصاصی مازندشورا: محمد دامادی*- شوراها به عنوان نهاد تصمیم‌گیر مردمی که بیشترین ارتباط رو در رو را با شهروندان دارند به معنای واقعی کلمه آگاه‌ترین نهاد به مسائل و مشکلات جامعه هستند. بنابراین تقویت شوراها یعنی کمک مستقیم به برون رفت از مسائل و مشکلات کلان و همچنین روزمره مردم شهر. با این همه اما این پارلمان شهری پس از گذشت 17 سال هنوز  به جایگاه واقعی و تعریف شده خود در قانون اساسی نرسیده است لذا با وجود آنکه اختیارات قابل توجهی را قانون‌گذار برای او پیشبینی نموده است اما با حداقل امکانات، اختیارات و اثرگذاری در حوزه تصمیم‌گیری حوزه مدیریت شهری مواجه است. این در حالی است که به دلیل مراجعات بسیار شهروندان به این نهاد باید اعضای شورای شهر را در واقع پاسخگوترین مسئولان عنوان کرد.

در حالی که اگر ما به نظارت مردمی بر دستگاه‌های اجرایی، کاهش بروکراسی‌های اداری، حل مسائل شهری در همان شهر و عدم ارجاع آن به مدیران بالادستی می‌اندیشیم، باید به فکر تقویت جایگاه شوراها باشیم و در این میان نقش قوه مقننه بسیار تعیین کننده و اثرگذار است چرا که به عنوان پدر نهادهای شورایی کشور باید به تقویت فرزندان خود بی‌اندیشد. بنابراین چاره‌ای جز تقویت شوراهای اسلامی شهر و روستا نداریم و تنها راه ارتقا مدیریت پارلمانی و نظارت مردمی بر دستگاه‌های اجرایی تقویت شوراها است.

فراهم آوردن  بسترهایی برای تقویت نظام شورایی از جمله افزایش اختیارات این نهاد به میزان پاسخگویی به مردم را شاید بتوان اصلی‌ترین پیش‌نیاز برای تقویت شوراها دانست. مجاب کردن مدیران اجرایی برای پاسخگو بودن به منتخبان مردم در پارلمان شهری، استقلال مالی این نهاد از شهرداری‌ها و لاغر کردن دولت و فربه کردن نهادهای مردمی همچون شوراها ضروری به نظر می‌رسد.

* نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی

و نایب رئیس فراکسیون مدیریت شهری و روستایی مجلس دهم