اختصاصی مازندشورا: اشاره: مهدی رضایی فرحآبادی، کارشناس عمران، کارشناس ارشد مدیریت اجرایی و دکتری مدیریت استراتژیک از چهرههای نام آشنای دهه اخیر مرکز مازندران است. وی در کارنامهی خود سابقه حضور در شورای سوم و ریاست ادواری پارلمان شهری ساری، مشاور فرماندار، رئیس هیات مدیره شرکت تعاونی نظام مهندسی استان و... را دارد که جزئیات بیشتر سوابق اجرایی و مدیریتی، همچنین نظرات و ایدههای وی را درباره مرکز استان مازندران، از زبان خودش منتشر میکنیم:
درباره سوابق علمی، مدیریتی، اجرایی خود توضیحات بیشتری میدهید؟
عرض کنم خدمت شما، بنده در طول سالهای خدمت خود، سمتهایی چون کارشناس ارشد بنیاد مسکن استان، کارشناس امور پیمانهای شرکت گاز مازندران، کارشناس عمران شرکت جنگلهای آستان قدس در مازندران، عضو سازمان نظام مهندسی استان، رئیس هیات مدیره شرکت تعاونی نظام مهندسی استان، رئیس کمیسیونهای کانون مهندسین ساری، عضو کمیسیون شوراها و مراجع کمیسیون پروانه نظام مهندسی استان، عضو شورای آموزش و پرورش شهرستان ساری، ریاست هیات شمشمیربازی ساری، عضو هیاترئیسه کاراته شهرستان ساری، عضو هیاترئیسه ورزشهای آبی شهرستان ساری، را تجربه کردم و خوشحالم که میتوانم فردی مفید برای شهر و شهروندانم باشم.
به عنوان عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان، فکر میکنید با وجود هزاران مهندس علت عدم نمود دانش مهندسی در مدیریت شهری استان چیست؟
شکی نیست که رشد اخلاقی، فرهنگی و ایجاد رفاه اجتماعی در سایه پیشرفت علوم و بکارگیری استفاده درست از آن است و از آن جمله علم مدیریت شهری است گستردگی زیاد و فراوان و در تعامل مستقیم با جمعیت پویای شهر میباشد حال در این موضوع افراد زیادی نقشآفرینی میکنند. از یکسو مهندسین شهرسازی، راهسازی، ساختمانسازی، و از سوی دیگر مردم و شهروندان که خود بهترین مشاوران شهری هستند و کمک به ساختن شهر ایدهآل، انتقال، بازخوردها، ضعفها و نیازها، و با همکاری در رفع آن میکنند. مازندران از بعد کمی و کیفی جزو استانهای برتر از نظر برخورداری از نیروها و سرمایههای انسانی، فنی و تحصیلکرده است بهطوریکه نظام مهندسی ساختمان استان بیش از 30 هزار نفر جمعیت تحصیلکرده، حاذق و با مدرک بالاتر از لیسانس دارد حال این جمعیت کثیر در مدیریت شهری کمتر مورد استفاده قرار میگیرد خود جای تامل دارد به نظر من با آسیبشناسی اجمالی میتوان به چند مشکل موجود در عدم بروز دانش مهندسی در مدیریت شهری اشاره کرد: اینکه ساختار اداری سازمانهای متولی در امور مربوطه ساختار سنتی داشته و همواره نگاه رئیس و مرئوسی وجود دارد حال آنکه نیروهای خلاق و فکری مدیریت شهری شهری مستلزم دعوت از آنها داشتن اعتقاد به خرد و کار جمعی است. اعتقاد بر این دارم که برای پرواز باید عقاب را انتخاب کرد نه مرغ خانگی را. بدوا در جذب نیرو، باید نیروهای کارآمد را انتخاب کرد و در این راستا، سازمان نظام مهندسی ساختمان نیز با تعامل و پویایی بیشتر نقش بسزائی میتواند ایفا کند چرا که با داشتن کارگروهها و کمیسیونهای تخصصی در امور شوراها و شهرداری و مدیریت شهری، وجود کارشناسان خبره و اجرایی میتواند بسیاری از مشکلات مدیریت شهری را شناسایی و گرهگشایی کند.
راه مقابله با مشکلات فعلی و محورهای توسعهی ساری چیست؟
برای مقابله با مشکلات موجود و یا احتمالی آینده، داشتن طرح و برنامه استراتژیک الزامی است بطوریکه نقاط ضعف و قوت، فرصت و تهدید شهر شناسایی شود شهرساری علاوه بر مرکز استان و مرکز تصمیمات سیاسی با قدمتی تاریخی و با داشتن آثار باستانی فراوان در حوزه شهرستان و همچنین داشتن راههای دسترسی از چهارسو به شهرستان و استانهای دیگر و با برخورداری از موهبت طبیعی کوه، جنگل، دریا، دشت، رودخانه و ... فرصت خوبی برای تبدیل شدن به یک منطقه ویژه اقتصادی، تفریحی و توریستی دارد و این امر محقق نمیگردد مگر با:
1: تهیه طرح توجیهی گردشگری، اقتصادی همراه با برنامه استراتژیک.
2: دعوت از سرمایهگذاران و جذب آنها برای طرحهای مطروحه.
3: مشارکت دادن شهروندان در همراهی با این طرحها با تبیین اهداف و تامین حقوق نقش شهروندان با اطلاعرسانی کامل و دقیق.
علاوه بر پتانسیل شهر ساری از نظر گردشگری با توجه به بیمارستانهای تخصصی در حال ساخت میتواند پایگاه خوبی برای ساخت دهکدههای درمانی و نقاهتی و یا با احداث سالن و زمینهای ورزشی مناسب میزبان تورها و اردوهای ورزشی باشد.
ضعفها و تهدیدات شهر ساری را چه میدانید؟
عدم وجود مرکز امحای زباله، وجود ترافیک سنگین در مرکز شهر با توجه به ساختار شعاعی کالبد شهر، عدم توفیق در بازگشایی کامل بسیاری از طرحها که در تعریض قرار دارند، عدم موفقیت در انتقال بعضی از مراکز ایجاد ترافیک به خارج از شهر مثل میدان ترهبار ساری که با توجه به توسعه محدوده شهر احداث رینک دوم کمربندی الزامی میباشد.
به عنوان عضو شورای سوم شهر، بفرمایید مهمترین اقدامات شورای سوم چه بوده است؟
شورا در ایران هرچند نسبت به غرب (با دو قرن تجربه) دنبال میشود، عمر شوراها در ایران بسیار کمتر است. لیکن اعتقاد دارم بعضا شوراها در برخی از ادوار در پیشبرد نیازهای شهری علیرغم کموکاستیهای فراوان، متناسب با امکاناتِ زمان فعالیت خود موفق بودهاند. جا دارد در شورای 7 نفره دوره سوم ساری یادی کنم از همکارانم شادروان بهروش و حاجی صالحینیا که بسیار دلسوزانه در شورا همراهی و همفکری میکردند تا ضمن حفظ شان و جایگاه شورا تصمیمات خوبی هم برای اجرا به شهرداری گرفته شود ناگفته نماند که شوراها و شهرداریها معمولا در راستا و اراده فعالیت گذشتگان گام برمیدارند ولی اندازه گامها بسته به درآمد و وضعیت اقتصاد شهر و مردم درهر دوره متفاوت است. استراتژی شورای دوره سوم اتمام پروژههای نیمهتمام ادوار گذشته با بیش از دو دهه قدمت بود که مردم بعضا باور به اتمام این پروژهها نداشتند و پس از آن آغاز پروژههای جدید در دستور کار قرار گرفت از آن جمله پروژههای اتمام ساختمان ترمینال دولت شهر ساری، ساختمان عمارت شهرداری، بازگشایی خیابانهای امام هادی، راه آهن، 26 متری داراب، مدرس، پژمان، چمران، 30 متری اندرخورا، و... احداث بوستان سنگ در شهبند، پارک شمس در بلوار کشاورز، خرید زمین در اتحاد برای احداث پارک، احداث سالن ورزشی در میرجانی بلوار کشاورز، بلوار دریا، محله آذربایجانیها، ساخت دو ایستگاه آتشنشانی جدید در مناطق مختلف شهر، ساخت سد لاستیکی، گرفتن مجوز پارک جنگلی با بیش از 1200 هکتار در سرکوه تپه، گرفتن مشاور برای تهیه طرح، استراتژیک شهر ساری، شروع پروژههایی همچون پل کابلی، پل ذغالچال، خروج زندان از شهر ساری، شروع نهضت آسفالت، ساخت کانالهای جمعآوری آبهای سطحی، و ... برخی از اقدامات دوره سوم شورا میباشد. با این همه علیرغم همه اقدامات حال و ادوار گذشته مسئولان شهری، همچنان ساری، نیازمند به تجهیزات و امکانات بیشتر در خور شان مرکز استان و شهروندان فهیم آن میباشد.
این مطلب در ششمین شماره نشریه موثق (14 شهریور 95) منتشر شد