اختصاصی مازندشورا: استان مازندران با وجود داشتن منابع عظیم خدادادی از جمله باغات عظیم و زمینهای کشاورزی پر محصول به علت نداشتن صنایع تبدیلی و تکمیلی، استانی ضعیف از نظر صنعتی است. به طوری که محمد محمدپور رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مازندران در حاشیه از بازدید یک واحد تولیدی عنوان کرد که مازندران از صنعت در سالهای اخیر عقب مانده است.
یک نگاه مخرب که از دهههای گذشته بر مازندران وجود داشته است و شاید علت اصلی عقب ماندگی مازندران در صنعت شده است این است که چون مازندران استانی سرسبز و دارای منابع طبیعی بسیار است پس نیازی به صنعت ندارد زیرا ممکن است از نظر زیست محیطی آسیب ببیند که البته محمدپور در این مورد هم اعلام کرد ازنظر محیط زیست هیچ صنعت ممنوعه در استان مازندران وجود ندارد بلکه بعضی از واحدهای صنعتی باید از نظر زیست محیطی مواردی را رعایت کنند.
از طرفی با وجود تکنولوژیهای نوین و صنایع جدید، توجه به مسائل محیط زیستی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و علم عصر جدید سعی دارد تا تمام صنایع را منطبق با حفظ محیط زیست ایجاد نماید تا در حد امکان کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کند بنابراین اگر آخرین تکنولوژی و فناوریها در مازندران پیاده شوند قطعا با مسائل حفظ محیط زیستی کاملا همراستا و همگرا خواهند بود.
اما یکی دیگر از مسائلی که باعث کاهش سرعت حرکت استان مازندران به سمت توسعه صنعتی شده است، موانع پیش پای واحدهای صنعتی و تولیدی در زمینههای تفاهمات بانکی است که باید با همکاری و همیاری ارگانها حل شود.
به طول مثال بروکراسی اداری که در وهله اول گلوی سرمایهگذارانی که به مازندران میآیند را میفشرد باعث دلسردی آنها میشود که بسیاری از آنها عطای سرمایهگذاری را به لقایش ببخشند و در استانهای همجوار همچون سمنان که موانع قانونی کمتری پیش پایشان است کوچ نمایند که این مسئله همت دوچندان قانونگذاران در مجلس شورای اسلامی را میطلبد.
عدم سرمایهگذاریها در استان موجب نبود صنایع در استان شده است و مشکلات بسیاری را بوجود آورده است. به طور مثال نبودن صنایع تبدیلی و تکمیلی باعث شده است که باغات پرمحصول مرکبات و همینطور باغات بزرگ کیوی که شهرستانهای غرب استان مازندران منبع عظیمی از آن را در اختیار دارند، بدون آنکه استفاده درست از آن شود از دست مازندرانیها بیرون رود.
نبود صنایع بستهبندی استاندار و کارآمد و همینطور عدم وجود سورتینگهای مناسب باعث شده است که مرکبات با بهای اندکی به استانهای دیگر جهت استفاده در صنایع تبدیلی ارسال شود و محصول فرآورده شده مجددا با بهای گزاف به استان بازگردد. و یا همانطور که معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی مازندران در روزهای گذشته خبر داد، شرکت صادراتی وابسته به کشور نیوزیلند با بهای اندک کیویهای سه شهرستان عباسآباد، تنکابن و رامسر را خریداری کند و با بسته بندی مناسب اقدام به صادرات آنها نماید.
دیگر محصولات کشاورزی مازندران نیز که از نظر کیفیت بسیار مرغوب هستند به علت نبودن فناوری و دانش لازم در صنعت بستهبندی و نگهداری هدر میروند و آنطور که باید از آنها استفاده نمیشود. امروزه محصولاتی در بازارهای جهانی موفق میشوند که با استاندار روز دنیا بستهبندی شوند، چیزی که در مازندران چندان به آن بها داده نمیشود و نتیجه این بیتفاوتی هدر رفت منابع و مواهب عظیمی است که خداوند به استان مازندران هدیه داده است.