مازندشورا:خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: جان‌هایی که براثر حوادث کار از نفس می‌ایستد و کودکی که تا ابد چشم‌به‌راه برای آمدن پدر می‌ماند، از غمناک‌ترین بخش سمفونی ناکوک زندگی کارگران است و تراژدی حوادث کار و قطع عضو، آسیب‌دیدگی و مرگ کارگر همواره در مازندران قربانی می‌گیرد تاجائیکه حوادث کار سال قبل ۸۸ قربانی برجای گذاشته است.
انگشتانی که زیر چرخ‌دنده‌های تولید قطع می‌شود تا تولید از حرکت نایستد و پاهایی که فلج می‌شوند تا برج‌های سیمانی بر فراز آسمان‌ها قد علم کنند، این‌ها تنها بخشی از حوادث هرروزه‌ای است که کارگران و نیروی کار را تهدید می‌کند، علاوه بر حوادث کار، قراردادهای موقت، خصوصی‌سازی و تعطیلی کارخانه‌ها، بیش از هر قشر دیگر کارگران را زیر بار فشارهای زندگی قرار می‌دهد و مشکلاتشان را فزون‌تر می‌کند.
علاوه بر حوادث کار، قراردادهای موقت، خصوصی‌سازی و تعطیلی کارخانه‌ها، بیش از هر قشر دیگر کارگران را زیر بار فشارهای زندگی قرار می‌دهد و مشکلاتشان را فزون‌تر می‌کند.
نبود آموزش‌های لازم و کم‌توجهی به ایمنی از یکسو و ضعف سازوکار حمایتی همانند بیمه، آینده نامبهمی را فراروی کارگران بخش‌های مختلف ازجمله امور ساختمانی می‌گشاید که به تأکید کارشناسان، توجه به آموزش و تقویت بیمه از راهکارهایی برای ارتقای وضعیت کارگران و پیشگیری از حوادث کار است.
نصرالله دریابیگی دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر با اظهار نگرانی از وضعیت معیشت و شغل کارگران و بازنشستگان، بیان کرد: یکی از مطالبات مهم ما امنیت شغلی برای نیروی کار است و این در حالی است که وضعیت معیشتی جامعه کارگری و جامعه بازنشستگی مطلوب نیست.
دبیراجرایی‌خانه‌کارگر مازندران، تصریح کرد: قانون کار باید به‌نفع کارگران اصلاح شود و باید ایجاد اشتغال و تولید به همراه عدالت اجتماعی و تقسیم عادلانه ثروت و رفع تبعیض در جامعه باشد.
وی در ادامه این گفتگو، اظهار داشت: با توجه به اینکه قانون اساسی درمان را برای بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی رایگان قرار داده اما متأسفانه بیمه‌شدگان از طرق مختلف همچون بیمه مکمل و ارزش‌افزوده هزینه‌هایی را برای درمان متحمل می‌شوند.
قراردادهایی که موقتی هستند
قراردادهای موقت کار از دیگر دغدغه‌های کارگران است و رئیس کانون هماهنگی شورای اسلامی کار مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه قراردادهای موقت کار آرامش و آسایش را برای کارگران سلب کرده است، تصریح کرد: از مسئولان خواستاریم تا با اجرای مواد مؤثر قانون کار و اصلاح قانون کار بتوانند مشکلات آنان را رفع کنند..
میرعلی شیرافکن بابیان اینکه خواستار برگشت لایحه اصلاح قانون کار به‌واسطه عدم تصویب آن از سوی نمایندگان مجلس شدیم، افزود: دستمزد کارگران بسیار پایین بوده و این قشر در بدترین شرایط معیشتی قرار دارند.
وی با تأکید بر جلوگیری از جدایی مدیریت درمان تأمین اجتماعی از بدنه وزارت کار و الحاق آن به وزارت بهداشت، گفت: مازندران فاقد مجتمع فرهنگی و هنری و ورزشی برای کارگران بوده و خواستار آغاز ساخت این پروژه در هفته کارگر شد.
آمل و میاندرود بیشترین شمار قربانیان حوادث کار را دارد
علی عباسی مدیرکل پزشکی قانونی مازندران با اشاره به مرگ ۸۸ کارگر براثر حوادث ساختمانی سال قبل در استان تصریح کرد: بر اساس آمارهای مراکز پزشکی قانونی استان در سال گذشته به ترتیب شهرستان آمل با ۱۴، ساری و میان درود با ۱۲، بابل و نوشهر هرکدام با ۱۰۰ مورد فوتی بیشترین و شهرهای نکا، گلوگاه و عباس‌آباد بدون فوتی کمترین موارد مرگ ناشی از حوادث کار را داشتند.
وی افزود: بر اساس این گزارش در سال‌های متوالی عمده دلایل مرگ افراد در حوادث کار مربوط به سقوط از بلندی و پس‌ازآن برق‌گرفتگی است به‌نحوی‌که در سال گذشته ۴۸ مورد مرگ‌های ناشی از حوادث کار به دلیل سقوط از بلندی و ۱۷ مورد نیز برق‌گرفتگی، ۱۷ مورد اصابت جسم سخت و ۶ مورد هم مربوط به سایر است.
عباسی افزود: بر اساس آمار شهریور با ۱۵، مرداد با ۱۴ و دی با ۱۱ فوتی به ترتیب بیشترین و اسفند با ۵ فوتی کمترین ماهی بود که در آن حادثه رخ داد و سنین ۳۱ الی ۴۰ سال با ۲۷ مورد دارای بیشترین فوتی و سنین بیش از ۶۱ سال با ۴ مورد کمترین فوتی در آن به ثبت رسید.
وقوع حوادث کار و مرگ کارگران در حالی است که به تأکید کارشناسان بخش مسکن، در زمان کنونی، حوادث کاری به‌عنوان هنجار اجتماعی محسوب نمی‌شود و یک ناهنجاری به شمار می‌رود. بااین‌حال در سال قبل، حدود ۷۰۰ مورد خسارت‌های ساختمانی درزمینهٔ کارگران ماهر گزارش‌شده است و این حوادث در بخش‌های نظیر داربست، بالابر، چاهک آسانسور و پرتگاه‌ها و غیره بیشتر بوده است.
تشکیل اصناف کارگری در استان ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است و طبق ماده ۴ قانون نظام‌مهندسی برای بخش‌های مختلف ساخت‌وساز صلاحیت حرفه‌ای تعیین کرده است و کارگران ساختمانی باید صلاحیت داشته باشند.ساماندهی کارگران موضوعی است که همواره در محافل مختلف از سوی متولیان امر عنوان می‌شود و این طرح مهم همچنان در سر چهارراه‌ها و ایستگاه اول سرگردان مانده است