خاطرات تلخ و شیرین خبرنگاران/ از«جمعه خونین»تا دغدغه های معیشتی

مازندشورا: ساری - تقویم زندگی به ۱۷ مرداد رسید و روز خبرنگار، بهانه‌ای می‌شود تا پای خاطرات تلخ و شیرین خبرنگارانی بنشینیم که سالهای سال از دردهای مردم نوشته اند.

مازندشورا:خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: از ۳۶۵ روز سال تنها یه روز متعلق به خبرنگاران، همان قلم‌به‌دستانی که باوجود نبود امنیت شغلی و مشقت‌های فراوان در این حرفه زبان دلشان پردرد و دستشان برای حل مشکلات صنفی‌شان کوتاه است اما همچنان به دنبال پیگیری مطالبات مردم توسط مسئولین هستند.

خبرنگاران به‌عنوان ایثارگران و فدائیان در مشکلات مردمی و خدمات‌رسانی به این ملت هستند اما باوجوداینکه مشکلاتشان این روزها بیشتر از دیروز شدت گرفته و چشم‌هایشان خسته‌تر از روزهای پیشین و دل‌هایی که رمقی برای آینده شغلی‌شان ندارند بازهم به خاطر عشق به کار و حرفه مقدسشان سختی‌ها را تحمل کرده و به امید فرداهایی روشن روزگار می‌گذرانند.

اکبر مقدسی خبرنگار و مدیرمسئول نشریه هفت روز به‌عنوان یکی از پیشکسوتان عرصه اطلاع‌رسانی شهرستان نکا در گفتگو با خبرنگار مهر از شیرینی‌ها، عشق و علاقه‌اش به این حرفه می‌گوید: از ۱۷ سال گذشته با ورود به عرصه خبر، حرفه خبرنگاری هرروز نسبت به‌روز قبل‌تر برایم شیرین‌تر و دل‌چسب‌تر از سابق می‌شود به‌طوری‌که در برخی از مواقع علی‌رغم مشکلات مادی، معیشتی و معنوی در این حوزه دل کندن از این حرفه برایم سخت بود اما این حرفه به‌عنوان پیش‌گام دانایی در جامعه همواره برایم لذت‌بخش است که نمی‌توانم تحت هیچ شرایطی از این توفیق لذت‌بخش چشم‌پوشی کنم.

باید این شغل حرفه‌ای شده و افراد شاغل در این حرفه و افراد متفرقه و یا کسانی که از سر علاقه یا تفنن کارهای مشابه انجام می‌دهند مجزا شوند

این پیشکسوت عرصه رسانه در شهرستان نکا نبود امنیت شغلی را از مهم‌ترین دغدغه خبرنگاران یادکرد و همچنین متذکر شد: باید این شغل حرفه‌ای شده و افراد شاغل در این حرفه و افراد متفرقه و یا کسانی که از سر علاقه یا تفنن کارهای مشابه انجام می‌دهند مجزا شوند تا درنهایت بنگاه‌های خبری به حدی قدرتمند شوند که بتوانند امنیت شغلی خبرنگاران را تضمین کنند.

 بلال کشاورزیان، از فعالان عرصه رسانه مازندران و پیشکسوت خبری شهرستان بهشهر در شرق مازندران که سالهای سال مشقت این شغل را با خود به همراه دارد و بارها به‌واسطه همین شغل مصدوم شده است؛ عدم توجه مسئولان و ناهماهنگی بین خبرنگاران را از مشکلات فعلی اصحاب رسانه می‌داند.

وی می‌گوید: از سال ۱۳۶۲ با صداوسیما کار خود را آغاز کرده است و اکنون بیش از ۳۴ سال در این عرصه فعالیت دارد و متأسفانه قول‌های ناتمام برخی از مسئولان دلسردی در بین خبرنگاران را دامن زده است.

کشاورزیان که همواره دغدغه جوانان دارد؛ می‌گوید: من فرهنگی بازنشسته هستم و به‌نوعی شاید از دغدغه خبرنگاران گفتن از جانب من به مزاج برخی خوش نیاید اما برای جوانان این عرصه نگرانم که با ۱۵ سال، ۱۰ سال و کمتر و بیشتر از حداقل نیاز کاری و بیمه محروم هستند.

علی کرم زاده عمرانی خبرنگار پیشکسوت و فعال رسانه‌ای استان مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه خبرنگاران هنوز جایگاه خود را به دست نیاوردند، افزود: اکثر مشاغل برای خود اتحادیه‌ای جداگانه دارند و خبرنگاران به این مهم دست نیافتند و همچنین با تشکیل انجمن خبرنگاران از هیچ مسئولی حمایت نمی‌شوند.

خبرنگار پیشکسوت با اشاره به اینکه هنوز برای خودمان جایگاهی نداریم، ادامه داد: بعضی از مسئولین متأسفانه خبرنگاران را روبروی هم قرار می‌دهند تا از این مهم برای خودشان استفاده کنند.

وی بابیان اینکه بیشتر از ۲۵ سال گفتیم بیمه، امنیت شغلی، درآمد، مسکن و غیره نداریم، افزود: این‌همه زمین، مسکن مهر، تسهیلات کم‌بهره وجود دارد اما هیچ‌کدام را به خبرنگاران نمی‌دهند.

عباس ناساری یکی از پیشکسوتان خبر ایران است که در آستانه هفتادسالگی، در شهرستان قائم‌شهر زندگی می‌کند، وی که باافتخار سابقه ۴۶ ساله خبرنگاری خود را مرور می‌کند، می‌گوید: من عاشق و مجنون کار خبری هستم و به خود می‌بالم که برای گرفتن آگهی به‌هیچ‌وجه ناز مسئولی را نکشیده‌ام.

این پیشکسوت خبر روزهایی را به یاد می‌آورد که از اینترنت و فکس و کامپیوتر خبری نبود و او خبرهایش را حتی تلفنی و یا به‌صورت دست‌نوشته به‌روزنامه می‌رساند اما عاشق بود و با تمام وجود از چاپ اخبار شهر و دیارش به وجد می‌آمد.

او که روزی صاحب یک لابراتور رنگی و ۲ باب خانه موروثی بود و در حال حاضر هیچ‌کدام را ندارد، با بغض می‌گوید: من خود وزندگی‌ام را فدای کار خبر کرده‌ام اما خوشحالم که برای جای‌جای وطنم خبر نوشتم و افتخار می‌کنم که عکاس و خبرنگار ورزشی هستم.

این خبرنگار ۷۰ ساله از نبود امنیت شغلی برای خبرنگاران گله‌مند است و بیان می‌دارد: من و خانواده ۸ نفره‌ام بیمه نیستیم، اما باوجود همه مشکلات با عشق به کار خود ادامه خواهیم داد.

خبرنگار ورزشی، اما در مرور خاطراتش روزهای تلخی رابیاد می‌آورد، روزی که تیتر" جمعه خونین " را بر روزنامه‌هایش قلم زد، در این خصوص می‌گوید: ۲۴ سال پیش، وقتی تماشاچیان وفادار نساجی قائم‌شهر برای دیدن مسابقه تیم محبوبشان به بندر ترکمن می‌رفتند، تصادف کرده و طی این حادثه ۹ نفر کشته‌و ۱۳ نفر مجروح می‌شوند، که آن جمعه خونین تلخ‌ترین خاطره حرفه خبرنگاری من محسوب می‌شود.

وی همچنین از حادثه ریختن سقف ورزشگاه در بازی شموشک نوشهر و استقلال تهران هم به‌عنوان خاطره تلخ یاد می‌کند.

بیش از ۸۰۰ خبرنگار در مازندران فعالیت می کنند.

خبرنگاران خبرنگار می‌گوید پیشکسوت مشکلات امنیت افراد شهرستان دغدغه به‌عنوان مازندران همچنین رسانه اینکه می‌دهند خبرنگاری برایم بیشتر می‌کند خونین قائم‌شهر می‌آورد ورزشی حادثه خاطره متأسفانه جوانان بابیان هیچ‌کدام نداریم مسئولی افزود فعالیت ادامه علاقه پیشکسوتان گفتگو همواره روزهای مسئولین معیشتی باوجود لذت‌بخش حرفه‌ای مشابه کشاورزیان کارهای زندگی متفرقه کسانی مسئولان