مازندشورا:به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، نوای عزای محرم گوش فلک را پُر کرده، نوایی که لباس عزای این ماه را با غم پاییز همراه کرده است و لباس سیاهی را بر پیکر آسمان و زمین کشیده است.
محرم آمد و باز داغ کربلا از نو قلب بی‌بی دمشق را لرزاند، باز خاطره غربت برادر، زخمی شد بر دل رنج‌کشیده خواهر.
این‌روزها عزای حسینی به پا شد و مردم ایران زمین در داغی که کربلا به راه انداخته‌است، به سوگ نشسته‌اند، هر شب از مساجد گوشه و کنار شهرها، صدای یاحسین (ع) بلند است و سینه‌زنان، اشک مصیبت برای حادثه نینوا می‌ریزنند، می‌گویند چشمانی که برای حسین (ع) بگرید از آتش دوزخ، ایمن خواهد بود.
دهه محرم آمد که مردم حسینی شوند و برای راه حسین (ع) مصمم‌تر از قبل، لباس رزم به تن کنند، برپایی عزای حسینی برای به یاد داشتن واقعه عاشوراست تا هرگز از خاطرات محو نشود و خون حسین (ع) درخشان‌تر از قبل بدرخشد.
اباعبدالله‌حسین (ع) برای زنده نگه‌داشتن اسلام به‌پاخواست تا امروز شیعه همان اسلام ناب را دنبال کند و در مسیر خدا گام بردارد.
در مازندران نیز مانند سایر مناطق ایران، مردم به سوگواری می‌پردازند و مراسمات سنتی خود را اجرا می‌کنند، برپایی پرچم عزای حسینی بر سر درب منازل و خیابان‌ها و کوچه‌ها، مراسم روضه‌خوانی و عزاداری، دسته‌روی‌ها و برپایی عزای حسینی و اطعام‌دهی از جمله نقاط مشترک عزای حسینی در جای جای این دیار سرسبز است.
مراسم‌های همچون تشت‌گذاری، کرپ‌زنی، تعزیه‌خوانی و ... نیز در برخی از مناطق این استان اجرا می‌شود.
با وجود تمام رسومات اصیل عزاداری، اما گاهی با بدعت‌های ناروا و خلق رسومات جدید از اصل باز می‌مانیم و به دنبال حواشی برگزاری مراسم‌ها هستیم.
هدف از برگزاری مراسم محرم، احیای اندیشه امامان و ارزش‌های دینی معنوی و فرهنگی و پرورش روحیه جهاد و شهادت‌طلبی است، روحیه‌ای که موجب زنده‌نگاه‌داشتن یاد و تاریخ پُرشکوه نهضت حسینی و حماسه‌آفرینان آن خواهد بود.
یکی از شیوه‌های امامان شیعه در برگزاری عزاداری بر امام حسین (ع) و زنده‌نگه‌داشتن یاد و خاطره قیام عاشورا، استفاده از خطیبان و شاعران و افراد خوش صدا بود.
امروزه هم از مداحان متعددی استفاده می‌شود تا روضه این مصیبت را بخوانند، اما گاهی افرادی که این وظیفه مهم را برعهده می‌گیرند، دانش کافی درباره واقعه عاشورا ندارند، لذا علاوه بر توانایی مداحی، آگاهی نسبت به واقعه عاشورا و حوادث تحقق‌یافته در آن نیز در رسیدن به هدف برپایی این مراسم، نقشی عظیم دارد و تأثیری عمیق بر کیفیت اجرای آن خواهد گذاشت.
برگزاری مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی نیز نباید افراد را از انجام واجبات محروم کند و مانعی بر اجرای آن شود، تمام این مستحبات برای توجه بیشتر به واجباتی است که برگردن مسلمانان نهاده شده است.
از طرف دیگر برگزاری مراسم‌های که به جسم و روح افراد آسیب وارد کند با اصل برگزاری عزاداری سالار شهیدان منافات دارد و نه تنها ثوابی ندارد، بلکه گناهی بزرگ خواهد بود.
قمه‌زنی، تیغ‌زنی، زنجیرزنی که به جسم افراد آسیب وارد کند با روح عزاداری حسینی در تضاد است و با فلسفه برپایی عاشورا هم‌خوانی ندارد.
از دیرباز تاکنون برپایی این مراسم برای درک فلسفه قیام عاشورا بود تا بتواند نقشی اساسی در رشد باورهای مذهبی، فضایل و کرامات انسانی ایفا کند، تا خاطره سلحشوران عاشورا هرگز فراموش نشود، تا مقام ائمه و بزرگی جایگاه‌شان برای همگان روشن شود و جنایات بیدادگران افشا شود.
چنان‌چه افراد در سوگ حسین (ع) می‌نشینند باید برای رضای خدا اشک بریزند و بر این مصیبت عزاداری کنند، باید برای دست‌یابی به خصلت‌های ناب انسانی، قلب‌ها را از هرچه غیر او تهی کنند و رنگ خلوص به گریه‌های محرم دهند.
عاشورا به‌پا‌شد تا مدرسه خودسازی به راه افتد، پس نگذاریم با رسوماتی جدید که رنگی از برپایی عزای حسینی ندارد و تنها برای ظاهرسازی خلق شده‌است، بار دیگر غربت حسین زهرا (ع) تکرار شود، نگذاریم در عاشورا بار دیگر تنهایی زینب کبری (س) تحقق یابد.
کافی است در این شب‌ها حسینی شویم و تنها برای مصیبت حسین (ع) اشک بریزیم، کافی است که به دور از هر چه غیر او است با سوگواری برای حسین (ع) قلب را کمی به خداوند نزدیک‌تر کنیم و از تعلقات دنیوی دل کنیم.
انتهای پیام /86047/ج