اختصاصی مازندشورا: سید حسین فلاح- منشور حقوق بشر و شهروند یک شاهکار بدیع وحاصل توان واندیشه دستاوردهای ایرانی حقوق بشر وشهروند است، در زمانی که سازمان ملل متحد قطعنامه‌ی نقض حقوق بشر را تصویب کرد؛ دکتر روحانی منشور حقوق شهروندی را امضا و بصورت گسترده برای تک تک ملت ایران ارسال داشتند. بازتاب این منشور در فضای مجازی و رسانه‌ای متاسفانه کافی نبود و فعالان سیاسی و حقوقدانان و رسانه‌ها اهتمام کافی را برای نشر و بازتاب آن نداشتند. علت آن ناآشنا بودن فرهنگ اجتماعی ایران با حقوق و حاکمیت قانون است. اما چرا تحصیلکرده‌ها و حقوقدانان به رسالت خود بی‌توجه و به آن عمل نمی‌کنند؟
منشور حقوق شهروندی گام بلند رییس جمهور در ارتقای منزلت انسان و کرامت ذاتی مردم و حق مشارکت آنان در سرنوشت سیاسی خویش است. ابتکاری که دولت تکلیف گرا را به دولت حق گرا و حافظ حقوق ملت تبدیل کرده و اقدامی است مانند قانون اساسی مدینه مصوب رسول الله (ص) و فرمان مگنا کارتا در بریتانیا سال 1085 ومنشور حقوق بشر و شهروند در فرانسه سال 1789و فرمان مشروطیت ایران در سال 1285 است.
در تاریخ اتفاق افتاده که یک اعلامیه حقوقی موجب تحول سرنوشت ملت وایجاد نظام حاکمیت قانون گردیده است. اعلامیه‌ای ساده گاهی جنبه تاریخ ساز بخود می‌گیرد. ویژگی‌های اساسی:
یک- از نظر جایگاه حقوقی این منشور یک پارادیم و الگو و تفسیری روزآمد از نظام حقوقی کشور است.
دو- ماهیت حقوقی منشور فطرتا وطبیعی، معطوف به عدالت و معرف مکتب حقوق فطری و طبیعی بشراست.
سه- ضمانت اجرای حقوقی این منشور دست کم برای ادارات و دستگاه‌های اجرایی کشور لازم الاجرا بوده و برای کلیه ارکان نظام به عنوان سرمشقی اخلاقی وحقوقی و قاعده ساز است.
چهار- از نظر تبلیغی و ترویجی منشور سطح مطالبات ملت را بالا می‌برد و مردم می‌دانند که چه حقوق و مطالباتی از حکومت دارند.
پنج- از نظر انعکاس بین المللی انتشار آن به سه زبان موجب خروج نظام حقوقی کشور از انزوای بین المللی و منبع ارجاعات سازمان‌های بین المللی برای گزارش‌های حقوق بشری می‌شود.
شش-مواد منشور علاوه بر استخراج و تنقیح قواعد حقوقی از دل قوانین موضوعه کشور، نقش پیش برنده حق سازی و قاعده سازی داشته و برخی مواد آن پاسخی به ابهاماتی مانند ممنوع التحصیل و ممنوع التدریس کردن استاد و دانشجو است.
شایسته است جامعه حقوقی و رسانه‌ای و روشن فکران کشور این فرصت تاریخی را دریابند.
