اختصاصی مازندشورا: اشاره: شاید یکی از مشاغلی که در استان مازندران کمتر مورد توجه قرار گرفته است صنعت طلاسازی باشد. چراکه اقلیم مازندران به گونهای بوده که مشاغلی همچون زراعت و باغداری و صنایع مرتبط با آن رونق بیشتری یافته است اما با گذشت زمان و با وجود تغییر نیازهای مردم صنعت استان آنچنان که باید از حیث تنوع شاهد تغییراتی نبوده است. لذا با وجود نیاز روزافزون مصرف زیورآلتی همچون طلا در استان اما صنعت طلاسازی در مازندران شاهد توسعه روز افزون نمیباشد. این در حالی است که مسئولین از وجود ذخائر طلا در استان نیز خبردادهاند و نیروی انسانی این صنعت نیز در استان وجود دارد ضمن آن که صنعت طلاسازی چندان آلاینده محیط زیست نبوده و سبب ایجاد اشتغال نیز میگردد. در میان شهرهای مازندران، شهرستان ساری یکی از مهمترین مراکزی است که استعدادهای کم نظیری برای ایجاد صنعت طلا سازی دارد در این زمینه گفتوگویی داشتهایم با «حسین نادری» فعال اقتصادی که در ادامه میآید.
واردات طلا با وجود داشتن ذخائر معدنی
حسین نادری بیان داشت: بر اساس قواعد و کار کارشناسی اگر به ازای هر تن شن و سنگ به ترتیب دو و چهار گرم طلا بدست بیاید معدن طلا توجیه اقتصادی دارد. اما فقدان بانک اطلاعاتی اکتشاف، نبود زیر ساختها نظیر آب، برق و صعب العبور بودن دست رسی به معادن از مشکلات اکتشاف در مازندران میباشد. با این همه اما به گفته مسئولین اکتشاف سازمان زمین شناسی کشور، مازندران از ذخایر طلا برخوردار است.
با این وجود به علت عدم توسعه صنعت طلاسازی در مازندران مراکز طلا فروشی استان که بالغ بر 800 فروشگاه میباشند طلای مورد نیاز خود را از خارج از استان تهیه مینمایند که این یکی از موارد مهم در خروج سرمایه از استان میباشد.
قاچاق بودن نیمی از طلای مصرفی کشور
وی ادامه داد: همچنین طبق برآوردها جمعیت کشور سالانه بیش از 300 تن طلا مصرف مینماید که حدود نیمی از آن طلای مصرفی قاچاق میباشد. اگرچه در استان مازندران به شدت با واردکنندگان طلای قاچاق برخورد میشود به نحوی که سال گذشته از سوی مدیرکل امنیتی و انتظامی استانداری مازندران و دبیر کمیسیون مبارزه با قاچاق عرضه مصنوعات زینتی، طلا و جواهر خارجی و وارداتی در بازار داخلی مازندران ممنوع بوده و قاچاق محسوب شده است.
صنعتی شدن چرخه تولید با تسهیلات کم بهره
واحدهای تولید طلا در حال حاضر با یک سوم نیرو کار میکنند و باید با حمایت از این صنعت ظرفیت اشتغال در این واحدها تکمیل شود. چراکه کمتر از یک درصد واحدهای تولید طلا سازی کشور به صورت کارخانه است و هنوز به شکل صنعت پیشرفته در نیامده و اکثر واحدهای تولید طلا به شکل کارگاهی اداره میشوند حال آنکه باید به سمت صنعتی شدن و تولید انبوه پیش رفت چراکه با تولید انبوه میتوان هزینه ساخت طلا و جواهر را کاهش داد.
توسعه این صنعت سبب اشتغالزایی و رفع معضل بیکاری میگردد. با این همه اما تسهیلاتی که به طلا سازان پرداخت میگردد نسبت به سایر صنایع از بهره بیشتری برخوردار است همچنین سهم کارفرما در پرداخت حق بیمه کارگران در صنعت طلاسازی نسبت به سایر صنایع بیشتر است. لذا این موارد انگیزه سرمایهگذاری در این بخش را کاهش میدهد. درحالی که اگر صنعت طلا به سمت طراحی زیبا حرکت کند، همچنین تولید صنعتی به صورت انبوه انجام شود، باعث کاهش هزینه تولید شده و نیز با فرهنگ سازی و معرفی طلا به عنوان پشتوانه اقتصادی خانواده به جای کالای لوکس و اشرافی، استقبال مردم و رونق این صنعت بیشتر میگردد.
ضرورت افزایش تولید و ورود به بازارهای جهانی
ظرفیت تولید سالانه طلا و جواهرآلات در ایران به طور رسمی 300 تن اعلام شده است. اما آنچه در عمل اتفاق میافتد بین 150-100تن است. لذا در صورت افزایش ظرفیت تولید میتوان نیم نگاهی نیز به بازارهای جهانی داشت. در حالی که ارزش افزوده طلای ساخته شده صادراتی 15 الی 30درصد است اما سهم كشورمان از بازارهای جهانی تنها به چند کشورحوزه خلیج فارس محدود میشود.
لذا بهرهبردن از دستگاههای مدرن برای رشد و تعالی این صنعت در كشور از اولویت ویژهای برخوردار است. همچنین امكان حضور تولیدكنندگان داخلی در نمایشگاههای بینالمللی تقریبا صفر است. در حالی که حضور در نمایشگاهها برای معرفی محصولات تولید شده بسیار مهم و ضروری است اما پس از انقلاب یكبار آن هم در 28 خرداد ماه 1380 در سالن 35 نمایشگاه بینالمللی یك نمایشگاه از تولیدات داخلی با شركت 60-50 تولیدكننده برپا شد كه خارجیها ترجیح دادند به دلایلی در این نمایشگاه شركت نكنند.
برای هرچیزی که بخواهند قدر و ارزشی قائل شودند آن را با طلا قیاس میکنند حتی زبالههای استان را طلای کثیف نامیدند لذا نباید به خود طلا و صنعت طلاسازی بیتوجهی شود چراکه صنعت طلاسازی صنعتی است عجین شده با هنر و مازندران با وجود مصرف بالای طلا از یک سو و وجود معادن طلا از سوی دیگر میتواند هنرها و تمدن خویش را در این فلز گرانبها نمایان سازد. به امید شکوفایی و توسعه صنعت طلاسازی در استان زرخیز مازندران و رویکرد جوانان خوش ذوق این خطه به صنعت زیبا و آمیخته با هنر.