مازندشورا:صاحب دهشت در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با خشک شدن آب دریاچه عباسآباد، آن را امری طبیعی و معمول برشمرد و اظهار داشت: هر ساله در ماههای پایانی فصل تابستان شاهد این امر هستیم؛ چرا که آب ذخیره شده در این دریاچه مورد مصرف بخش کشاورزی اراضی پایین دست قرار میگیرد.
سرپرست پایگاه میراث جهانی باغ عباس آباد، با اشاره به اینکه امسال از نظر نزولات جوی، سال خشکی بوده است، افزود: این امر هم موجب افزایش سرعت سرعت فروکش کردن آب دریاچه و هم، کاهش آب چشمههای بالا دست دریاچه شده و به همین دلیل، متأسفانه امسال شاهد مدت زمان خشکی طولانیتری در دریاچه بودیم.
وی با بیان اینکه بیش از ۱۰ ماه از سال این دریاچه مملو از آب است، خاطرنشان کرد: از ماههای ابتدای سال، آب دریاچه بهتدریج برای بخش کشاورزی توزیع میشود.
دهشت با بیان اینکه پایگاه میراث جهانی باغ عباسآباد بهشهر این مورد را یک فرصت برای مرمت سازه میانی دریاچه تلقی میکند، افزود: امکان درستی و اقدام به مرمت سازه میانی دریاچه، هنگامی که توسط آب احاطه شده وجود ندارد و انتظار داریم که با تعامل دستگاههای ذیربط استانی روند آبگیری سد برای سال آینده حدود ۶ تا ۷ ماه به تعویق بیفتد تا فرصت کافی برای مرمت سازه میانی وجود داشته باشد.
سرپرست پایگاه میراث جهانی باغ عباس آباد، این کمبود آب را با استفاده از آب سدهای بزرگتر موجود در منطقه قابل جبران دانست و افزود: سدهایی مانند سد گلورد که امسال به بهرهبرداری رسیده است می تواند، کمبود آب مورد نیاز بخش کشاورزی مورد نیاز از سد عباسآباد را جبران کند.
مجموعه تاریخی عباسآباد بهشهر که به دستور شاهعباس اول صفوی در سال ۱۰۲۰ و ۱۰۲۱ قمری ساخته و در حال حاضر مهمترین باغ غیر کویری ایران محسوب میشود، شامل دریاچه، کاخ، برج و حمام و... است که دریاچه عباسآباد با دارا بودن عمارتی در وسط خود از زیبایی بینظیری برخوردار است.
وسعت دریاچه عباسآباد بهشهر بالغبر ۱۰ هکتار بوده که در مرکز آن عمارتی به ارتفاع ۱۸ متر قرارگرفته و در فصل آبگیری دریاچه به زیرآب میرود. گهگاه فقط سقف آن از آب بیرون میآید، اما در فصول کمآبی تمام عمارت از آب بیرون و نمایان است، اما شگفتانگیز آن است که این ساختمان بااینکه بیش از نیمی از سال را در زیرآب به سر میبرد اما پس از سالهای متمادی همچنان پابرجا و استوار است.
منطقه تاریخی عباسآباد بهشهر از مکانهای دیدنی استان مازندران به شمار میآید و عمارت وسط آب در دریاچه عباسآباد این بنا که با مصالح آجر و ساروج در میانه آب واقعشده در اصل پایهای برای کاخی بوده که اکنون اثری از آن موجود نیست.