مازندشورا:به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، در کنار خبر بسیار تلخ مربوط به زلزله مهیب هفت و اندی ریشتری کرمانشاه، شنیدن یک خبر خوش می‌تواند مرهمی بر تلخی‌های خبر ابتدایی باشد.

شاید این روزها کمتر رسانه‌ای حال در هر مقیاس از ملیت و وسعت مخاطب را می‌توان یافت که به خبر اعلام پایان کار گروهکی خبیث و پلید داعش نپرداخته باشد.

بسیاری از رسانه‌های معتبر جهان نه تنها به انتشار خبر مذکور اقدام کردند بلکه این خبر، خبر نخست آنان نیز بوده است.

در این میان رسانه‌های غربی به‌شدت به این خبر البته با شیطنتی که خاص خودشان است پرداختند.

در داخل کشور هم این خبر مورد توجه رسانه‌های داخلی قرار گرفت اما جای تاثر و تاسف فراوان از جماعتی دارد که همیشه عادت به کوک‌کردن ساز خود با نیاز چشم آبی‌ها دارند.

آنان این بار هم خود را با کرشمه چشم آبی‌ها تنظیم کردند و حق خبری به این مهمی را ادعا نکرده‌اند. 

البته باید به این جماعت ملعون حق داد که از هر حادثه به‌دنبال صید ماهی مراد خویش هستند چرا که وقتی کسی دل در گرو ملت و غیرت خویش نداشته باشد یقینا نباید از او پیگیری مطالبه به‌حق مردم کشورش را متوقع بود.

به یقین چنین توقعی، به هیچ وجه  منطقی نخواهد بود. واقعا باید تاسف فراوان خورد که در حالی که همه  دنیا تمام قامت به احترام درایت حکیمانه جمهوری اسلامی ایران که در بستر یک رهبری خردمندانه مبتنی بر عزت، غیرت و مصلحت شکل گرفت ایستادند و به تکریم و تجلیل از این افتخار مانا و ماندگار پرداختند اما برخی از رسانه‌های داخلی به بهانه توجه به موضوع زلزله‌زدگان که قطعا از سر صداقت نبوده و نیست خیلی کم اهمیت از کنار این افتخار تاریخی گذشتند.

جالب اینجاست که همین جماعت مدعی، اگر چنین دستاوردی با تلاش یکی از ممالک غربی روی می‌داد اینان زمین و  زمان را به هم می‌دوختند و  سراسر صفحات خود را به آن اختصاص می‌دادند! بگذریم از این قصه پرغصه که خود مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد.

روی سخن این مکتوب با جماعت مدعی مذمور نیست بلکه روی سخن با کسانی هست که با وجود حضور در جایگاه‌های مهم رسمی اما آنچنان که می‌بایست در خدمت جریان مقاومت نبوده‌اند اما اکنون که مقطع فتح و ظفر رسیده خود را شریک میوه شیرین مقاومت می‌خوانند!  اشکالی ندارد که  زیر  بیرق پیروزی که برآمده از رشادت و شهادت دلیرمردانی است که همچون مقتدای بی‌سر خود خواب را بر حرامیان حرام کردند، بایستند و عکسی به یادگار بگیرند. 

عکس بگیرند اما بر عکس این عکس عمل نکند، رزمندگان و مجاهدان افراد سخاوتمندی هستند که دیواری در اطراف علم فتح ایجاد نکرده و همگان را با تواضع در این مجموعه می‌دانند اما انصاف هم خوب چیزی هست.

انصاف باید داد که اگر نبود همت و غیرت جوانان برومندی که همه آرمان خود را در خونین پیکر شدن ابدان‌شان  آن هم به دست شقی‌ترین انسان‌های عصر حاضر می‌دیدند، قطعا امروز عده‌ای حتی فرصت نگاشتن و نوشتن یک نامه را هم نمی‌یافتند!  به یاد بیاوریم که در مقطع حمله به حرم مطهر امام  و نیز مجلس شورای اسلامی،  چگونه مسخره‌کنندگان دیروز مسخره شوندگان را با لطیف‌ترین و  نظیف‌ترین کلمات و جملات مورد تکریم قرار می‌دادند!  آری، این جماعت چون دشمن را در کنار خود می‌دید لذا زبان به تکریم گشوده بود.

انتظار از جناب رئیس و جنابان روسا این است که قدر این نعمت عظیم را بدانند و به‌جای در پیش گرفتن راه‌حل‌های تکرار شده بی‌حاصل، به خط مقاومت پیوسته و با تقویت این خط، مسیر رشد و تعالی کشور را در همه زمینه‌ها فراهم آورند. 

314/ج