دموکراسی بیان

اختصاصی مازندشورا: این افراد ادعا می‌کنند با برنامه‌اي مدون و قابل اجرا براي شهر ساری در عرصه انتخابات حضور پیدا خواهند کرد اما به دليل جوان بودن و وابسته نبودن به محافل سیاسی و اقتصادی علیرغم اثر گذار بودن، شانس کمتری براي پیروزی در انتخابات شورا دارند

اختصاصی مازندشورا: رضا نیکوکار*- کمتر کسی می‌تواند منکر این نکته شود که شوراهای اسلامی در معرض دو ‌آسیب اساسی قرار دارند، آسیب‌های جدی که عملکرد شوراها را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهند و تجربه چند دوره گذشته شوراهای اسلامی شهر تائید کننده این ادعا است. این دو آسیب عبارتند از «وابستگی کاندیداها به محافل اقتصادی و سیاسی شهر» و «تاکید بر وابستگی‌های طایفه‌ای و قبیله‌ای». البته از نگاه بسیاری از کاندیداها این دو مولفه، برگ‌های برنده آنها در میدان رقابت به حساب خواهند آمد. اما چرا این دو مولفه آسیب برای شوراهای شهر به حساب می‌آیند؟

 

در وهله اول باید بدانیم که در آنچه در حیطه وظایف شورا قرار می‌گیرد مسائل شهروندی و شهری است نه مسائل سیاسی. از سوی دیگر بروز هرگونه اختلاف در محافل سیاسی شهر مطمئنا در صورت وابسته بودن اعضای شورای شهر به این محافل، این اختلافات به شورای شهر  نیز کشیده می‌شود که می‌تواند اثرات مخربی بر روی تصمیمات مدیریت شهری بگذارد. اما وابستگی اعضای شورای شهر به محافل اقتصادی سبب می‌شود در تصمیمات مهم خود مانند انتخاب شهردار مطابق میل این محافل عمل کنند.

 

تاکید کردن کاندیداها بر وابستگی‌های طایفه‌ای و قومی خود نیز سبب می‌شود در صورت عضویت در شورا، این کاندیداها تنها به منافع طایفه‌ای و قومی خود توجه داشته باشند و خود را نماینده بخشی از مردم بدانند و آنقدر جزء نگر شوند که منافع کل شهروندان را نادیده بگیرند.

 

براساس لیست‌های ارائه شده در رسانه‌های محلی، بیش از صد نفر برای عضویت در پنجمین دوره شورای اسلامی شهر ساری اعلام آمادگی کردند و قصد ورود به پارلمان شهری را دارند. حال اگر با توجه به این آسیبی که به آن پرداختیم، این لیست را بررسی کنیم، می‌بینیم که این دو آسیب در میان کاندیداهای احتمالی به گونه‌ای انکار ناپذیر خودنمایی می‌کند. البته در اين ميان افرادي هم حضور دارند که با تکیه به دانش، توان اجراي عملی اموري  که نیاز یک شهر است را را دارند. این افراد ادعا می‌کنند با برنامه‌اي مدون و قابل  اجرا براي  شهر ساری در عرصه انتخابات حضور پیدا خواهند کرد اما به دليل جوان بودن و وابسته نبودن به محافل سیاسی و اقتصادی علیرغم اثر گذار بودن، شانس کمتری براي پیروزی در انتخابات شورا دارند.

 

این افراد کسانی هستند که شوراي شهر را نه محلی برای کسب تجربه مي‌دانند و نه يک کارزار سياسي صرف، نه فرصتی می‌دانند برای دست یابی به منافع شخصی - گروهی و برای اشتغال، بلکه این جایگاه را عاملی می‌دانند برای آبادانی بیشتر شهر ساری و خدمت به شهروندان فهیم ساروی.

 

با این اوصاف در عرصه ی کارزار انتخاباتی شورای اسلامی شهر، شاهد «رویارویی دو گفتمان» هستیم؛ یک گفتمان با شناسنامه «وابستگی به  محافل اقتصادی و سیاسی»  با نیرو‌های تقریبا شناخته شده در سطح شهر که فارغ از برنامه هستند، و گفتمان دوم، «گفتمان برنامه محور » است که کاندیداهایی جوان و تحصیل کرده که تخصص‌های گوناگون خود را با تجربه همراه کرده‌اند فارغ از وابستگی به محافل اقتصادی و سیاسی شهر ساری در این گفتمان قرار می‌گیرند. حال سوال این است که «چهره بودن يا وابستگي به جناحي خاص» آيا مي‌تواند ملاک مناسبي براي انتخاب اعضاي شوراي شهر باشد يا باید «برنامه‌ها، تخصص و تحصیلات کاندیداها» معیار انتخاب قرار بگیرد؟

قطعا تصمیم گیر نهایی رای دهندگان هستند و انتخاب هر یک از این گفتمان‌ها، پیامدها و دستاوردهایی برای ساری در پی خواهد داشت. آنچه مهم است آگاه شدن به اینکه کدام انتخاب به مصلحت شهر است و این مهم محقق نخواهد شد مگر اینکه اصحاب رسانه به رسالت خود عمل کنند و کاندیداهایی را که داری برنامه و راهبرد هستند با تشریح  و بررسی برنامه هایشان به مردم معرفی کنند.

 

هفته نامه موثق نیز در همین راستا در چهارچوب شرع و قانون فضایی یکسان برای تمامی کاندیدا محترم با هر نوع دیدگاه سیاسی و از هر طیف و جریان اختصاص می‌دهد تا اهداف و دیدگاه‌های خود را برای عموم مردم معرفی کنند، تا مردم بتوانند با آگاهی بیشتر و بهتر با کاندیدا آشنا شوند و انتخاب بهتری را در شورا پنجم داشته باشند.

شهرستان ساری با توجه به رشد سریع جمعیتی و مهاجر پذیری آن در حوزه‌های مختلف مدیریت شهری کاستی‌هایی دارد که علاقه مندان به آبادانی بیشتر ساری برحسب توانایی خود اشاره‌هایی به آن داشته‌اند. حال سوال این است که مشق شورای پنجم چیست؟ آیا صرف داشتن برنامه برای کاندیداها کافی است؟

«برنامه محور بودن» کاندیداها شرط لازم است ولی کافی نیست، چرا که تصمیم گیری‌ها در شورا جمعی است نه فردی. بنابراین  هر 9 عضو شورای شهر  باید بر روی این برنامه ها اجماع نظر داشته باشند. اگر افراد پیروز میدان انتخابات در فردای بعد از انتخابات با همدیگر «تعامل و اجماع نظر» نداشته باشند و معتقد به کار جمعی نباشند موفق نخواهند شد که عملکرد رضایت بخشی از خود برجای گذارند.

 

و این امر یعنی «تعامل و اجماع نظر» میان 9 عضو احتمالی شورای شهر ساری تنها هنگامی تحقق خواهد یافت که کاندیداهای گفتمان "برنامه محور" قبل از تکیه برکرسی شورای شهر با «هم بودن »را تحت هر نام و عنوانی که باشد (ائتلاف یا هر چیز دیگری) تمرین کنند تا نوید بخش آینده‌ی بهتری برای شهرستان ساری باشد.

* مسئول روابط عمومی مجموعه رسانه ای موثق

رضا نیکوکار