مازندشورا:امیر عزیزی روز چهارشنبه در نشست 'الزامات مدیریت بحران در توسعه شهری' افزود: طبق مطالعات انجام شده 6 درصد مراکز اقامتی، 50 درصد مراکز آموزشی و دانشگاه ‌ها و 80 درصد مراکز درمانی مشهد ناایمن و فرسوده اند.
وی با اشاره به تهیه طرح خطرپذیری شهر مشهد اظهار کرد: تهیه این طرح از سال 87 با مشارکت یک مجمع بین‌ المللی آغاز شده و با گذشت حدود 10 سال فقط طرح خطرپذیری منطقه یک مشهد تهیه شده است.
رئیس شبکه آسیایی جامعه ایمن ادامه داد: همزمان با شهر مشهد چهار شهر دیگر جهان تهیه و تدوین این طرح را آغاز کردند که در سال 1390 آن را نهایی و اجرایی کردند.
وی با بیان اینکه در مرحله اعتبارات در این کلانشهر دغدغه ‌ای برای سرمایه‌ گذاری در مدیریت بحران وجود ندارد گفت: این موضوع باید به صورت جدی مورد توجه شورای پنجم و مدیریت شهری جدید قرار گیرد.
وی افزود: حوادثی از جمله زلزله، سیل، خشکسالی مشهد را تهدید می‌ کند که باید در طرح جامع در نظر گرفته شود.
عزیزی اظهار کرد: پروژه ‌ها باید با رویکرد کاهش مخاطرات طراحی و احداث شوند و مدیریت شهری باید پروژه ‌هایی را در اولویت قرار دهد که علاوه بر توسعه پایدار سبب کاهش مخاطرات در شهر شود.
رئیس دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد نیز در این نشست گفت: یکپارچگی مدیریت بحران نیازمند بستر قانونی و تعاملات افقی و عمودی است که این امر وجود ندارد.
محمدهادی مهدی‌نیا افزود: تغییر قانون در کشور در عرصه مدیریت بحران، کار بسیار سختی است چرا که نگرش تمرکززدایی در کشور وجود ندارد.
وی اظهار کرد: خلاء در اطلاعات یکپارچه در مدیریت بحران نیز وجود دارد که باید رفع شود.
منتخب پنجمین دوره شورای اسلامی شهر مشهد ادامه داد: در دوره پنجم شورای اسلامی مقرر شده است نقشه ارزیابی و مدیریت شهر مشهد توسط یک مجموعه بین ‌المللی معتبر تهیه شود که در آن تمام اتفاقات و رویدادهای شهرسازی قبل از اتفاق محک زده خواهد شد.
سرپرست معاونت سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران نیز در این نشست بر لزوم وجود بانک اطلاعات یکسان و مشترک در شهرها برای مدیریت بحران تاکید کرد.
محسن نادی گفت: طرح ‌های توسعه پایدار باید با اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی تهیه ‌شود و کمترین آسیب را به توانایی ‌های اجتماعی نسل‌ های آتی وارد کند.
وی با تاکید بر تهیه نقشه ریسک برای شهرهای کشور افزود: در این راستا بر مبنای شناخت مخاطرات نقشه ریسک شهر تهران تهیه شده است.
وی اظهار کرد: در تمام شهرهای پیشرفته اطلاعات یکسان و مشترک برای مدیریت بحران در دسترس است اما در ایران این اطلاعات سازمانی و شخصی تلقی می ‌شود.